مجيد ابهري*:هرچند به خاطر کسادی بازار کار در دوران کرونا، اکثر این عزیزان از مسیر اصلی حرفه خود خارج شده و از مجری‌گری برنامه‌های تلویزیونی تا استند آپ کمدی، تبلیغات، فروش ملک در امارات وترکیه و... در برنامه‌های شغلی شان قرار گرفته است.
اما فاجعه آنجاست که برخی از این چهره‌ها به خاطر جلوگیری از فراموش شدن گاه حرف‌ها و اظهار نظرهایی می‌نمایند که موجب تنزل جایگاه علمی وحتی فکری آنها می‌شود. متاسفانه فضای مجازی وبرخی از شبکه‌های اجتماعی به خاطر جمع‌آوری مشتری و تجمیع «لایک» گاه مطالب دور از عقل وعلم آنها را منتشر و تکرار می‌کنند.
چندی پیش یکی از همین خانم‌های سلبریتی، مطالبی در مورد کرونا و روش‌های درمانی آن گفته بود که قصد کردم خودم را از برج میلاد به عنوان اعتراض پرتاب کنم اما از عوارض وبدآموزی‌های آن ترسیدم. چه کسی به این اقشار مجوز داده که در هرزمینه اظهار نظر کنند؛ از لایه اوزون و انقراض نسل میمون‌های دم کوتاه گرفته تا دلایل طلاق. در صورتی که معلوم نیست نتایج این اظهار نظر‌ها چه خواهد شد.
اکثریت این افراد که حتی در رشته‌های تخصصصی خود نیز تحصیلات قابل توجه ندارند به خود اجازه می‌دهند در هر زمینه اظهار فضل نمایند. آیا هیچوقت شنیده‌ایم هنرمندان خارجی مثل خانم لوپز یا رابرت دنیرو و امثال آنها در مسائل غیر حرفه‌ای اظهار نظر نمایند.
گاهی هنرمندانی مثل آقای پرستویی با خلوص نیت وتواضع برای مناطق نیازمند کشور با همراهی برخی از هموطنان کمک‌های مورد نیاز را جمع‌آوری و به دور از جنجال‌های رسانه‌ای بین شان توزیع می‌نمایند. اما برخی از همین چهره‌ها برای جلوگیری از فراموشی خودشان گاه از شبکه‌های دشمنان تاریخی وقسم خورده کشور ومردم ما سر در آورده وبقیه ماجرا... آیا نهاد یا سازمانی در کشور وجود ندارد که از رفتارها وگفتارهای امثال آنها جلوگیری نمایند.
در کشور ما سلبریتی شدن نه تحصیلات خاصی می‌خواهد ونه تخصص ویژه‌ای می‌طلبد فقط چشم وخط وخال و قامت یا رابطه فامیلی و مافیایی لازم هستند. تا صاحبان توانایی‌ها واستعداد‌های واقعی را جا بگذارند وخود چهره شوند. لازم است وزارت ارشاد و سایر نهادهای مرتبط ضمن کنترل رفتارهای این سلبریتی‌ها نسبت به اصلاح نمادهای رفتاری همت گمارند و اقلاً به فکر نسل‌های آینده باشند.
*رفتارشناس اجتماعي
انتهای پیام