مدت زیادی از آمدن این ویروس منحوس میگذرد و حالا دیگر به حضور آن عادت کردهایم.
سبک زندگی و برنامههای خود را نیز بر اساس حضور این ویروس تنظیم کردهایم.
ویروس کرونا با وجود جهشهای مختلف همچنان با ما زندگی میکند. تنها کاری که از دست ما برمیآید، دوری از تجمع و رعایت دستورالعملهای بهداشتی و در کنار آن واکسینه شدن است.
روزهایی را که در خانه میگذرانیم، فرصت مناسبی برای آشتی با ادبیات و کتابخوانی است. بدون شک، نقش ادبیات در ایجاد آرامش و دوری از نگرانی و ترس، اجتنابناپذیر است. در واقع، ادبیات و به طور کلی، فرهنگ و هنر و ادبیات، همچون روزنه امیدی هستند که ما را به آیندهای درخشان دلگرم میکنند.
کارِ ادبیات یاری رساندن است.
دکتر میرجلالالدین کزازی، شاهنامهپژوه برجسته کشورمان در گفتگوی خود با روزنامه خراسان گفت: « از کتابهایی که در همین چندماه پیش به چاپ رسیده است، یکی «فسانههای فسون» نام دارد که جُنگی است از جستارها و آن را نشر گویا به چاپ رسانده است. دیگر کتابی است با نام «در این خمِ چرخ» که سرودههای سال ۱۳۹۶ را دربردارد و نشر برتر چاپ کرده است. از کتابهایی که در همین زمان به چاپ رسیده است، میتوان به کتاب «خردنامه خرمی» اشاره کرد که در زمینه شاهنامهشناسی است و آن را نشر گویا چاپ کرده و دومین پوشینۀ (جلد) کتابی با نام «نهادنامۀ داد» است».
دکتر کزازی از ادبیات و هنر در این روزها به عنوان یک یاریرسان یاد کرد و گفت: «هنر و ادب همان یاری را به ما میتواند برساند که همواره تاکنون رسانده است. آنچه دگرگون شده است در این یاریرسانی در روزگار کرونایی، تنها این است که زمینه بیشتر بر این یاریرسانی فراهم آمده است؛ زیرا مردمان از بیم کرونا زمانی بیشتر را در خانه میگذرانند و بیشتر میتوانند از خواندن کتاب بهره ببرند و با شاهکارهای ادب پارسی بیش از پیش آشنا شوند. چون در پهنه سخن پارسی با زمینههایی روبهرو میشوند که در آنها از شکیبایی، ایستادگی در برابر سختیها و دشواریهای روزگار، امید به آینده و... سخن رفته است، این آشنایی بیشتر و ژرفتر با ادب پارسی میتواند آن توانمندی روانی و رانهای (عاطفی) را که در گذراندن این روزگار دشوار بدان نیاز است، بیشتر کند تا کسانی که از این گنجینه گرانسنگ بهره بردهاند، با آمادگی و توان بیشتر بتوانند این زمانه تلخ و تار را با گزند و آسیب کمتر بگذرانند.»
همچنین استاد جلالالدین کزازی، توصیه به مطالعه آثار سعدی در این روزهای کرونایی نمودند و گفتند: «اگر بخواهم به یک دو کتاب بسنده کنم، میتوانم از بوستان سعدی، سپس از گلستان او یاد بیاورم؛ آن هم از این روی که سعدی بهویژه در بوستان با ما از جهانی سخن میگوید که جهانِ بهآیین است؛ اینکه چگونه میتوانیم در این جهان باشیم یا بکوشیم که به این جهان نزدیک بشویم. سعدی در گلستان از جهانی که هست، سخن به میان میآورد. آشنایی با این هر دو جهان به ما یاری میرساند که بدانیم چگونه میباید از دشواریها و تنگناها بگذریم. سعدی در میان سخنوران ایرانی برترین آموزگار است و بیش از دیگران به ادب اندرزی پرداخته است.»
تفکر در معنی آیات قرآن
دکتر بهاءالدین خرمشاهی، حافظپژوه برجسته کشورمان، توصیه به تفکر و تدبر در آیات قرآن برای این روزهای ما نمودند. او همچنین گفت: ««توصیه میکنم ترجمههای قرآن را همراه اصل قرآن بخوانید. امیدوارم این قرآن خواندن همهگیر شود. ما اگر معانی قرآن را ندانیم، کمتر از محتوای بلند آن بهرهمند میشویم. کتاب هم در این روزگار همه جوره میخوانم؛ ادبی، فلسفی، دینی. بهویژه خود قرآن را ۶۰ سال است که هر روز از یک تا چهار صفحه میخوانم بسته به اینکه وضعیتم در روز چگونه باشد و در معانیاش تدبر میکنم. گاهی هم ترجمه یکی دو آیه را منظوم میکنم؛ البته من قبلاً هم گفتهام که به ترجمه منظوم قرآن اعتقادی ندارم؛ اما اگر کسانی مانند حافظ، سعدی و مولانا ترجمه قرآن را به نظم درمیآوردند، حرفی نبود. ضمن اینکه هر دوماه یکبار در مجله بخارا یک مقاله از من منتشر میشود.»
پایگاه خبری تحلیلی اخبار معاصر
انتهای پیام