5 سال بعد از این اظهارنظر،
درست در روزهای نخستین سال 2020 پیش بینی «گیتس» درست از آب درآمد. کرونا جهان را
تسخیر کرد و به عنوان بزرگترین دغدغه جهانی بعد از جنگجهانی دوم دنیا را تحت
تاثیر خود قرارداد و اخبار همهگیری بزرگش در صدر اخبار خبرگزاریهای رسمی و
غیررسمی قرار گرفت.
تحلیلها و پیشبینیهای
«بیل گیتس» با پیشرفتن پاندمی ادامه داشت. او در ماههای آغازین پاندمی کووید19
که مردم تصور می کردند فاصله زیادی با از بین رفتن کرونا ندارند به مردم هشدار داد
که بعد از این، آمادگی بیشتری برای ملاقات با پاندمیها داشته باشند. او در مصاحبهای
که با «راث سورکین» در نیویورکتایمز انجام داد پیشبینی کرد که هر 20 سال یک بار،
جهان آبستن یک پاندمی طاقتفرسا و بزرگ خواهد شد.
اگر در بدترین
حالت پیشبینیهای «گیتس» را درست و حسابشده در نظر بگیریم، باید این سوال را از
خودمان بپرسیم که برای زندگی پساکرونا، برای رویارویی با پاندمی بعدی چقدر آمادهایم؟
چطور باید آماده باشیم؟ و چه پیشنیازهایی
را باید بگذرانیم؟
تاریخچه گذار از
بیماریهای همهگیر در جهان یک راهنمای ارزنده برای بشریت است. شیوهنامهای که می
تواند بینهایت ایده خلاق را به ذهن متبادر کند. مثل تغییراتی که بشر بعد از مصائبی
چون طاعون سیاه، آبله و سارس تجربه کرد. مثل زایش جامعه مدرن، آزادی نسبی مطبوعات
، گسترش تجارت الکترونیک و البته تغییراتی که به طور مستقیم سبک زندگی مردم و
مسائل سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، آموزشی و زیست محیطی آنها را تحت تاثیر قرار داد.
حالا ما تحت
تاثیر این همهگیری بزرگ با شکل متفاوتی از همدلی و همنوایی اجتماعی در مقابل
ویروسی میکروسکوپی، روبهرو هستیم. با یک آشتیکنان جهانی، که موجب احیای دوباره
ضمیر پاک و رویه همدلانه و صمیمانه وجودمان شده است. برای حفظ این همنوایی و سلامت
نگاهداشتن روانمان بعد از چنین مشقتی باید کوشا باشیم و این همدلی را مشق کنیم.
امروز ما با
وحشتی که یک ویروس کوچک به دلهایمان انداخته، با نظام آموزشی متفاوتی مواجههایم
که اگرچه نوپاست اما ضرورت و مطلق بودن آموزش حضوری را به راحتی به چالش کشیده
است. پس برای گسترش و توسعه بستر آموزشهای
مجازی و از راه دور فرزندانمان، نیاز به همدلی، پیگیری و مطالبه مستمر از مسولین
داریم.
این روزها با توجه
به آثار مخرب همهگیری کووید19 و ضرورت رعایت پروتکلهای بهداشتی، پخت و پز غذا به
شیوه سنتی و خانگی در میان خانوادههای ایرانی احیاشده و ضرورتهایی همچون
صرف غذا در رستوران یا خرید غذای بیرون بر را
به حداقل رسانده است. احیای آشپزی سنتی و صرف غذاهای تازه، سلامت و با ارزش
غذایی بالا یکی دیگر از دستاوردهای پاندمی است که تک تک ما برای حفظ آن باید تلاش
کنیم.
ماجرای پاندمی
بزرگ 2020 اگرچه سختیها،دردها و رنج وصفناشدنی را برای بسیاری از ما به همراه
آورد اما دستاوردهای ارزشمندی نیز نصیبمان کرد که در این مجال کوتاه تنها به برخی
از ابعاد سلامت محور آن اشاره شده است. اگر بخواهیم این دستاوردها را در حوزههای
مختلف بشماریم خود نیازمند ویژهنامهای مطول و اختصاصی است. شاید یادآوری این
نکته خالی از لطف نباشد که زندگی پس از کرونا، بازاندیشی نظام زیستی و فکری بشر را
می طلبد نظامی که باید تهدیدها و فرصتهای پاندمیهایی از این دست را در کنارهم
بررسی و واکاوی کند.
آمنه فرخی
انتهای پیام