جعفر گلابی*: البته اگر منصف باشیم و با رعایت همه نکات ایمنی از کنار بازارها عبور کنیم هرگز تعجب نخواهیم کرد که کرونا خیز بردارد و جشن کشتار بگیرد. حال و هوای شهرها درست مثل هر اسفند دیگری رنگ آمادگی برای نوروز گرفته است و مردم با فاصله‌های کم و رعب‌آور به خرید پرداخته‌اند و ستاد ملی مبارزه با کرونا جز توصیه‌های معمول خود کاری انجام نمی‌دهد.
به عبارت دیگر، مدیریت کجدار و مریز در برخورد با همه‌گیری بیماری همچنان برقرار است و از اقدامات قاطع و موثر و مستظهر به اراده‌ای محکم و متمرکز خبری نیست. واقعا معلوم نیست مردم باید به ابراز نگرانی شدید مسئولان بلندپایه نسبت به احتمال شیوع بهمن‌وار بیماری توجه کنند یا بی‌عملی‌ها را ببینند و این وسوسه در دلشان ایجاد شود که شهر در امن و امان است و هشدارهای مسئولان تبلیغاتی بیش نیست!
اتفاقا همانگونه که بارها گفته شده است و در عمل هم به‌کرات تجربه شده است، مردم بیش از آنکه به سخنان و توصیه‌های ستاد کرونا و انواع مسئولان اظهارنظرکننده توجه کنند به اعمال آنها می‌نگرند و براساس همین عملکردها فعالیت‌های روزانه خود را تنظیم می‌کنند.
حتما همه خوانندگان این سطور بارها از دوست و همسایه و همکار و فامیل شنیده‌اند که اگر وضع خطرناک بود دولت راه‌ها را می‌بست، اگر اوضاع خطیر بود مسئولان پاساژها را تعطیل می‌کردند، اگر بیماری تهدید شدید و گسترده‌ای داشت حتما برای یکبار هم که شده یک شهر ولو شهر کوچک را قرنطینه می‌کردند، یک روز را تعطیل می‌کردند و حضور کارمندان و کارگران در ادارات و شرکت‌ها را کاهش می‌دادند.
تقریبا در اکثر شهرهای مهم خوزستان وضعیت قرمز است که آن هم ناشی از شیوع بیماری انگلیسی می‌دانند و مقامات محلی درخواست تعطیلی را به مرکز دادند ولی موافقتی صورت نگرفت و بیم آن می‌رود که این استان استان‌های همجوار را به وضعیت قرمز بکشاند و خدای ناکرده امواجش به سراسر کشور سرایت کند. متاسفانه از ابتدای شیوع کرونا مسئولان مربوطه از ویروس مذکور و معرکه‌گردانی‌اش عقب‌تر بوده‌اند و علاج واقعه‌ها قبل از وقوع صورت نگرفته است! آیا مسئولان نمی‌دانند که مردم در اسفندماه در سطح وسیع به خرید سال نو می‌پردازند؟
آیا برای ایجاد چنین تراکم عظیم جمعیتی در بازارها چاره‌ای اندیشیدند؟ آیا راهکاری تهیه دیدند یا به انتظار نشستند تا چه پیش آید!؟ هنوز برنامه مشخص و دقیق و همه‌جانبه‌ای برای ایام تعطیلات نوروز مشخص و اعلام نشده و اعلام‌ها توأم با انواع اما و اگرهاست. اگر به هر دلیل برای تعطیلات عید نوروز مجبور به اعمال مقررات سختگیرانه شوند که بسیار بعید است و چنین توان و اراده و قاطعیتی در هرشرایطی دیده نشده است چگونه به آن قادر خواهند بود درحالی‌که هیچ تمهیدی برای آن قابل رویت نیست.
در تعطیلات دوهفته‌ای نوروز که به‌جای مسافرت‌های معمول دو، سه میلیونی و دورهمی‌های پراکنده مسافرت‌های 20 میلیونی انجام و اجتماع‌های خانوادگی از حد فزون می‌شود امکان انفجار پاندومی و وارد شدن خسارت‌های جانی فراوان دور از انتظار نیست. متاسفانه ما در مواجهه با انواع حادثه‌ها و رویدادها ضربه اصلی را از کندی مدیریت‌ها، ناهماهنگی مسئولان و محوریت تبلیغات و شعار دادن می‌خوریم و اختصاص به مدیریت‌های امروز و دیروز ندارد.
یک نکته جالب که در ادبیات مسئولان فعلی وجود دارد این است که مرتبا از باید‌ها سخن می‌گویند! باید فلان بشود، باید بهمان بکنیم، باید پاندومی را جدی بگیریم! باید مسافرت‌ها کنترل شوند! باید محدودیت‌ها را اعمال کنیم! درحالی‌که ادبیات اصلی و درست و طبیعی یک مسئول حداقل پیرامون مبارزه با کرونا باید به زمان ماضی صرف می‌شد: ما برای واکسن از 6ماه پیش اقدام کردیم، از 3ماه پیش واکسن خریدیم و وارد کردیم،60 درصد از مسافرت‌ها را کاهش دادیم، دورکاری اعمال شود، خیابان‌ها را خلوت کردیم، با واحدهای متخلف برخورد کردیم و...
به‌هرحال حالا که علاج وقایع حداقل هنگام وقوع صورت می‌گیرد امید است که ستاد ملی مبارزه با کرونا بیش از دیگران و مردم از 3 رقمی شدن دوباره آمار مرگ‌ومیرها نگران شود و موافق با نظر قطعی ابرازشده از سوی نخبگان کشور با قاطعیت به اعمال محدودیت‌ها بپردازد و با اراده جلوی وقوع پیک چهارم را بگیرد.
*روزنامه‌نگار
انتهای پیام