مجيد ابهري*:خیلی‌ها یادشان نیست که در آن زمان ورقه کوچک کاغذی که به آن کوپن می‌گفتند به ما می‌دادند و هرماه با اعلام ستاد بسیج اقتصادی برای گرفتن مثلا نفری ۴۵۰گرم روغن به صف شده و ضمن پرداخت قیمت دولتی آن، روغن را گرفته و به خانه می‌بردیم.
خوشبختانه با اتمام جنگ تحمیلی زندگی کوپنی هم جمع شد ودر تاریخ بایگانی گردید. اما متاسفانه با دیدن تصاویر ناراحت‌کننده هجوم مردم بعضی از شهرها به مغازه‌ها برای خرید روغن، باز به دالان تاریخ پرتاب شدیم و خاطرات آن روزهای تلخ در ذهن‌ها زنده شدند.
اما غم‌انگیز‌ترین بخش از این فاجعه، نمایش بخشی ازاین فیلم‌ها در شبکه‌های معاند ودشمن ساز بود. کشوری که هشت سال جنگ تحمیلی را با سر فرازی وعزت ملی سپری کرد و چهل سال است که تحریم‌های ناجوانمردانه را تحمل می‌کند، چرا در دوران صلح وآرامش به چنین روزی افتاده است؟
به نظرم این حرکت‌ها به سفارش دشمنان وبا دست دوست نمایان به اجرا در آمده و می‌آید تا به عزت ملی و شان اجتماعی خدشه وارد کنند. یکی از کارشناسان مزدور در شبکه‌های سعودی ساز گفته بود کشوری که نمی‌تواند روغن مورد نیاز مردم را درایام عید فراهم کند چگونه ادعای نجات افراد تحت ستم را می‌کند؟
باید خطاب به او بگویم: اف برغیرت و شرف شما که ۸سال جنگ تحمیلی و چهل سال تحریم را دیدید و مدیریت خوب و موفق کشور را هم مشاهده کردید و خفه شدید حالا زبانتان باز شده؟ از همین جا به مدیران ارشد و برنامه‌ریزان کلان کشور اعلام می‌کنم؛ دستهایی از بیرون ودرون درکار هستند که در حرکت چرخ‌های کشور ترمز ایجاد کنند. فردا نوبت گوشت، مرغ و تخم مرغ است. مبادا کرونا حواس مارا از این رفتارها دور کند.
*جامعه شناس
انتهای پیام