هر شبانه‌روز ۱۳ ایرانی بر اثر مصرف مواد مخدر می‌میرند

مدیرکل درمان و حمایت‌های اجتماعی ستاد مبارزه با مواد مخدرگفته است در کشور حدود دو میلیون و ۸۰۰ هزار نفر معتاد وجود دارد. علاوه بر آن یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر نیز به صورت غیرمستمر و تفننی مواد مخدر مصرف می‌کنند.

رضا تویسرکان‌منش، مدیرکل درمان و حمایت‌های اجتماعی ستاد مبارزه با مواد مخدر روز دوشنبه ۱۰ خرداد (۳۱ مه) در مراسم افتتاح کارخانه جدید تولید داروهای درمان اعتیاد با فن‌آوری نوین از افزایش اعتیاد به مواد مخدر و روانگردان‌ها در کشور خبر داد.

او گفت حدود دو میلیون و ۸۰۰ هزار نفر مصرف‌کننده مستمر مواد مخدر وجود دارد. این رقم معادل ۴ /۵ درصد جمعیت فعال کشور است. یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر نیز در کشور به صورت غیرمستمر و تفننی مواد مخدر مصرف می‌کنند. در مجموع چهار میلیون و ۴۰۰ هزار نفر در کشور مواد مخدر مصرف می‌کنند.

این مقام ایرانی در ادامه افزود مواد مخدر مورد استفاده به طور عمده در ایران، مواد افیونی شامل تریاک، هروئین، انواع و اقسام موادی است که از تریاک گرفته می‌شود و در سهم کم‌تر نیز شامل مواد محرک و روان‌گردان از جمله حشیش، شیشه یا ترکیبی از مواد محرک جدید است.

به گفته این مقام ایرانی سالانه حدود چهار تا پنج هزار نفر در کشور به دلیل مصرف مواد مخدر جان خود را از دست می‌دهند یعنی حدود ۱۲ تا ۱۳ نفر در هر شبانه‌روز بر اثر مصرف مواد مخدر می‌میرند.

تویسرکان‌منش خاطرنشان کرد مصرف عمومی مواد مخدر  ۴ /۵ است اما در جمعیت کارگری بیش از ۲۲ درصد، در جمعیت دانش‌آموزی حدود دو درصد، جمعیت دانشجویی کم‌تر از پنج درصد و در میان زنان ۶ /۰ درصد است.

مدیرکل درمان و حمایت‌های اجتماعی ستاد مبارزه با موادمخدر گفت در کشور هفت هزار و ۴۶۲ مرکز سرپایی برای درمان اعتیاد وجود دارد که سال گذشته به حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر خدمت‌ ارائه کردند. یک هزار و ۱۴۶ مرکز اقامتی میان‌مدت نیز برای درمان معتادان در کشور وجود دارد که سال گذشته بیش از ۲۱۴ هزار نفر در این مراکز پذیرش شدند.

از سخنان این مقام ایرانی می‌توان این نتیجه را گرفت که اعتیاد اکنون به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های اجتماعی کشور تبدیل شده است. 

تویسرکان‌منش آمار تکان‌دهنده‌ای ارائه کرده و گفته روند گسترش اعتیاد در ایران روندی رو به رشد است اما او اشاره‌ای به علت گسترش اعتیاد نکرده است. 

برخی از کارشناسان علت گسترش اعتیاد در ایران را از جمله نبود آزادی‌های اجتماعی، فشارهای سیاسی، کمبود امکانات تفریحی و نیز مشکلات اقتصادی و نبود چشم‌انداز برای آینده عنوان می‌کنند.