به نقل از ایرنا، یکی از مشهودترین رفتارهای دانشآموزان پس از دوره کرونا، پرخاشگری نسبت به همکلاسیها، معلم، محیط مدرسه و والدین است. به گفته کارشناسان آسیبهای ناشی از کرونا در همه زمینهها به زمان زیادی برای ترمیم و بازگشت به قبل نیاز دارد، اگرچه شرایط هرگز به قبل از دوران کرونا بازنمیگردد. اختلالات روانی و آسیبهای فکری و روحی در جامعه وجود داشته است اما با ظهور و شیوع کرونا این اختلالات گسترش و شدت بیشتری پیدا کرد. اکنون با دانشآموزانی خسته، بیحوصله و خشمگین مواجه هستیم.
کاری از دست والدین برنمیآید
مهناز دربانی روانشناس و پژوهشگر میگوید:«حضور فرزندان در محیطهای اجتماعی مانند مهدکودک، پیش دبستانی و مدارس و یا کلاسهای مختلف آموزشی و ورزشی خارج از مدرسه برای والدین همیشه با نگرانی همراه بوده است.»
او ادامه میدهد:«با ورود فضای مجازی و تلفن های هوشمند و گسترش دسترسی به آن به دلیل رکن مهم زندگی امروز، نگرانی والدین گستردگی بیشتری پیدا کرد و شیوه تربیت و تعامل با فرزندان نیز تغییر یافت.»
او اضافه میکند:«چالش تربیتی والدین با گسترش روزانه فضای مجازی با غیرحضوری شدن مدارس و آموزش مجازی پررنگتر شده و بسیاری از والدین به دلیل مشغلههای مختلف و آسیبهای روانی ناشی از بحرانهای اقتصادی و اجتماعی ناشی از کرونا، قدرت کنترل فرزندان و ارتباط موثر با آنان را از دست دادند.»
این روانشناس با تاکید بر این که درطول این دو سال، دانشآموزان به آموزش مجازی عادت کرده و با این روش ارتباط گرفتهاند، میگوید:«اکنون پس از عادی شدن آموزش مجازی و غیرحضوری، بازگشت به شیوه معمول تحصیل و حضور در مدارس برای آنان تنشهایی به همراه دارد. ضمن اینکه استرس، تجربه تلخ از دست دادن عزیزان به دلیل کرونا، فضای ناآرام خانواده به دلیل مشکلات مختلف، عادت فرزندان به فضای مجازی و شبکههای اجتماعی و دریافت اطلاعات نامناسب و غیرضروری کودکان از شبکههای اجتماعی سبب تغییر رفتاری مشهود و گاهی غیرقابل کنترل فرزندان شده است.»
این روانشناس با اشاره به خشم جامعه، میگوید:«در حال حاضر به دلیل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و اتفاقات خشونتآمیز و تغییر سبک زندگی و فکری افراد، خشم در جامعه گسترش یافته است و محدود به سن و قشر خاصی نیست. بخش قابل توجهی از افراد جامعه درگیر خشونتهای کلامی، فیزیکی، نهان و آشکار در اطراف خود هستند و مدیریت این خشم نیازمند حل ریشهای مشکلات دارد.»
او در مورد کنترل دانشآموزان اضافه میکند:«این کنترل و رسیدن به روشهای مناسب، پس ازآموزش مجازی زمانبر و نیازمند برنامهریزیهای متخصصان و توجه همگانی است و در صورت کنترل نکردن شرایط و دانشآموزان در چند سال آینده با نوجوانان و جوانان متفاوت و با مشکلات مختلف مواجه خواهیم شد.»
انتهای پیام