مدیر مسئول روزنامه کیهان در جیبش پاکتی دارد که هر وقت به مشکلی برخورد میکنیم، دست در جیبش میکند، آن را خارج کرده و محتوای آن را در روزنامه چاپ میکند. این راه حل چوب جادویی است که به کار همه مشکلات کشور میآید. همه مسائل را میتوان با آن حل کرد و اتفاقا دولت های جمهوری اسلامی از هر نوع (خاتمی، احمدی نژاد، روحانی و رئیسی) هیچ کدام به این چوب جادو توجهی نمی کنند.
این چوب جادو که حلال همه مشکلات است، «بستن تنگه هرمز» است. راه حلی که نشان میدهد این روزنامه یا هیچ درکی از دنیای موجود ندارد و یا آنکه دانسته و آگاهانه در حال توپ زدن به نفع محور جمهوری خواهان و پوتین، علیه چین است. مساله اینجاست که از خودمان بپرسیم آیا بستن تنگه هرمز امروز به ضرر آمریکاست، یا به ضرر چین؟ و چرا به طرز مشکوکی خواننده حس میکند کاملا حساب شده قرار است ناکامی روسیه در محور اوکراین به جنگ در خلیج فارس کشانده شود تا بلکه بازی به نفع روسیه تغییر یابد؟
مدیرمسول این روزنامه امروز با تکرار حرفهای گذشته به بهانه چاپ چند کاریکاتور در یک هفته نامه فرانسوی نوشته: «جمهوری اسلامی ایران برای پشیمان کردن آمریکا و اروپای تروریست از حمایت تروریستها، ظرفیتها و اهرمهای فراوان دیگری در اختیار دارد که تاکنون بلااستفاده مانده. در یادداشت ۲۲ آذرماه از بستن تنگه هرمز به روی نفتکشها و کشتیهای تجاری کشورهای یادشده به عنوان یکی از اهرمهای قدرتمند و پشیمانکننده برای مقابله با جنایات آمریکا و اروپا یاد کرده بودیم. چرا که؛ تنگه هرمز، دومین تنگه پرترافیک دنیاست که روزانه نزدیک به 18 میلیون بشکه نفت که معادل 42 درصد نفتخام حمل شده جهان توسط نفتکشهاست، از آن عبور میکند. »
کیهان هنوز درک نکرده در دنیا چه خبر است. تصورش از دنیا نه متعلق به امروز و حتی 7 سال قبل، بلکه به عصر پهلوی باز میگردد و فکر میکنند هنوز ایران «ژاندارم منطقه» است. آنها هیچ درکی از این ندارند که آمریکا که در سال ۲۰۱۵، به طور متوسط ۷ میلیون بشکه در روز نفت وارد میکرد، امروز و در پایان سال 2022 صادرات نفتش به ۱۱.۷ میلیون بشکه درروز میرسد. هنوز نمیدانند مشتری عمده نفت خاورمیانه نه آمریکا بلکه چین است.
اما خوب میدانیم که حتی اگر اینها را ندانند به خوبی مطلع هستند که روسیه در چه باتلاقی فرورفته است. برای همین هم کدهای غلط «زمستان سخت اروپا» را به مسئولان میدادند تا مانع از احیای توافق شوند. آنها به خوبی میدانستند گره خوردن پرونده ایران به روسیه و جنگ اوکراین تا چه حد ایران را متضرر میکند.
و باز مطمئنیم که آنها به خوبی میدانند روسیه و اوپک پلاس، رقیب نفت خاورمیانه است و در صورتی که راه خروج نفت خاورمیانه مسدود شود (یا زیر تهدید قرار بگیرد) چین برای جبران این نفت ناچار میشود به سمت روسیه برود.
حتی اگر معادلات روز دنیا را ندانند، (که ظاهرا نمی دانند) اما قطعا پیوند زدن ایران به سیاست های روسیه را به خوبی بلد هستند. این البته هدف جمهوری خواهان آمریکا برای بازگشت به قدرت و شکست بایدن و دموکراتها هم هست تا بتوانند بار دیگر دوران خوش همکاری ترامپ و پوتین را برای مهار چین به اجرا بگذارند.
به طور خلاصه یک همپوشانی عجیبی میان سیاست های روسیه، جمهوری خواهان (خصوصا ترامپیست ها) و اسرائیل افراطی تر شده امروز و افراطی های عالم احساس میشود. همه آنها در شکست دموکرات ها، مهار چین و خروج روسیه از باتلاق اوکراین منافعی دارند که گویی کلید آن را باید از ایران و تنگه هرمز زده شود. شاید همینجا راز همراهی چین با کشورهای عربی در صدور بیانیهها علیه ایران را متوجه شویم. شاید چینیها زودتر از بقیه دست برخی را در این بازی خوانده بودند.
انتهای پیام