امیرعبداللهیان و باقری راه ظریف را می‌روند؟

روزی که ابراهیم رئیسی دولت را از حسن روحانی تحویل گرفت و حسین امیرعبداللهیان را به میدان مشق فرستاد تا سکان وزارت امور خارجه را از محمدجواد ظریف تحویل بگیرد بسیاری گمان می‌کردند که دوران نقد دیپلمات‌ها به پایان رسیده است و دیگر شاهد حمایت تمام قد از آن‌ها خواهیم بود.

هر چند تا حدی چنین شد و دیگر خبری از فشاری که روی ظریف و تیمش وارد می‌شد نبود، اما با گذشت زمان فاکتور‌های نارضایتی اصولگرایان تندرو از زوج امیرعبداللهیان و علی باقری افزایش یافت.

آن‌ها در ابتدا از حضور کارشناسانی که تیم ظریف نامیدند راضی نبودند، بعد از مواضع تیم رضایت نداشتند و در نهایت برخی واکنش‌ها و اقدامات دیپلماتیک دولت را مخالف خود یافتند.

حسین شریعتمداری در یکی از یادداشت‌های انتقاد خود خطاب به علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی، و امیرعبداللهیان نوشت:

این پرسش از آقایان امیرعبداللهیان و شمخانی در میان است که چرا و با کدام تحلیل منطقی و قابل قبول از احتمال مذاکره مستقیم با آمریکا سخن می‌گوئید؟! و کدام بخش از صورت‌مسئله نامشخص است که روشن شدن آن به مذاکره، آن‌هم مذاکره مستقیم با آمریکا نیاز دارد؟! تحریم‌های برجامی و تحریم‌های دیگر نظیر تحریم‌های آیسا، سیسادا، ویزا، کاتسا و ... مشخص است؛ بنابراین مذاکره مستقیم برای چیست و چه ضرورتی دارد؟!

اما ماجرا به همین انتقاد ختم نشد و صدای سید محمود نبویان، نماینده تهران در مجلس و عضو جبهه پایداری هم بلند شد. نکته جالب توجه این بود که هدف انتقاد نبویان نه شمخانی و امیرعبداللهیان بلکه باقری بود، مرد شماره دو منتقدان برجام که این روز‌ها مامور احیای آن شده است.

نبویان در نشستی تحت عنوان «همایش دفتر ارتباطات فرهنگی» در قم با حمله به تیم وزارت خارجه گفت: امریکا قوی ظاهر شده، اما دوستان ما بسیار ضعیف ظاهر شده اند.

وی در ادامه مدعی شد که «تیم ظریف در مذاکرات حاکم است» و علی باقری دو چیز را خطاب به انقلابی‌ها گفته یکی این که «به بچه‌های انقلابی گفته تندید» و دیگری این که «تیم انقلابی ضعیف بوده» و «باقری به نتیجه رسیده که باید از تیم ظریف استفاده کند.»

کسانی که امروز به اقدامات امیرعبداللهیان و باقری معترضند یا همین کار‌ها را می‌کردند یا سه روزه کار را به جنگ می‌کشیدند

چرا کار به اینجا رسید و حتی وقتی تمام نهاد‌ها یک دست انقلابی شدند باز هم صدای انتقاد تندرو‌های اصولگرا بلند شده و نیرو‌های وزارت خارجه را به ظریف‌گرایی متهم می‌کنند؟

فریدون مجلسی،  دیپلمات ایرانی و کارشناس روابط بین‌الملل در پاسخ به این پرسش سلام نو‌ می‌گوید: مسئله این است که در صف اپوزسیون قرار گرفتن- آن هم اپوزوسیونی که قدرت اصلی را در کشور در دست دارد- فرق دارد با زمانی که همین اپوزوسیون یا نیرو‌های نزدیک به آن مسئولیت دولت را به عهده می‌گیرند. در این موقعیت به جای شعار، فریاد کشیدن، دیوار سفارت بالا رفتن و پرچم آتش زدن با مسائل دیگری مواجه می‌شوند و می‌بینند که آن اقدامات مردم را ناراضی کرده است. آن‌ها می‌بینند که مردم خواستار آرامش هستند.

وی ادامه داد: وقتی در مقام دولتی قرار می‌گیرید و آمار و ارقام را می‌بینید ناچار می‌شوید اقدامی کنید. وقتی شما در مقام دولتی قرار می‌گیرید متوجه می‌شوید هر روز موشکی به ایران اثبات می‌کند که روزانه ۱۵۰ میلیون دلار به کشور آسیب می‌زند و آن موشک، موشکِ تحریم، عدم النفع و درست نفروختن نفت است.

این دیپلمات ایرانی افزود: من بار‌ها گفته‌ای در چنین شرایطی بهتر است دولت را به صورت مستقیم در اختیار کسانی قرار دهیم که بیشترین تاثیر و مسئولیت را عهده دارند.

مجلسی با تاکید بر اینکه در شرایط فعلی ایران فرق چندانی ندارد چه کسی وزیر خارجه باشد، ادامه داد: آقای امیرعبداللهیان در چنین شرایطی تنها منعکس کننده نظرات دولت و نهاد‌های تصمیم‌گیر است. کسانی هم که امروز به اقدامات امیرعبداللهیان و باقری اعتراض دارند اگر جای آن‌های بودند یا همین کار‌ها را می‌کردند یا سه روزه کار را به جنگ که مورد علاقه این گروه است، می‌کشیدند.