ویژگی‌های مدیران سمی

رفتار متضاد، ایفای قدرت سیاسی درسازمان، داشتن نگرش رقابتی به کارکنان، نگرش کمال گونه به خود و سوء استفاده از سیستم های انضباطی، داشتن دید کم عمق و فاقد اعتماد به نفس، داشتن رفتارهای خود تهاجمی از خود، ضعف در کنترل خود و یا خویشتن داری، خشونت روانی، نداشتن انعطاف رویه و نگرش تبعیض آمیز، تفرقه اندازی و حکومت تاکتیکی در بین کارکنان از جمله ویژگی‌های مدیران سمی است.

اگر چه مدیران سمّی ممکن است ظاهرا با هوش به نظر برسند، اما همیشه از انتقاد کارکنان و سایر مدیران در مورد شیوه مدیریت خود متنفر هستند.

مدیران سمی به شدت باشیوه‌های جدید مدیریتی و دانش و آگاهی روز مخالفندوترجیح میدهند به همان روش دیکتاتور مابانه به مدیریت خود ادامه دهند و اگرچه در ظاهر پذیرای تغییرات و رویکردها بوده و از مفاهیم جدید استقبال می‌کنند اما در عمل هنگام پیاده سازی و اجرا چیزی جزهمان رفتارهای گذشته از خودنشان نمیدهند.

مدیریت سمی نیز تبعاتی به دنبال دارند. تبعاتِ این نوع از مدیریت، نابسامانی در سازمان و به دنبال آن نارضایتی هر یک از کارکنان خواهد شد که در صورت ادامه این روند باعث مرگ تدریجی سازمان و نابودی آن می شود.

انقلاب کوانتم و مهارتهای مدیریتی مدیریت کوانتومی یک استعاره سازمانی برای رفتارهای مدیران است که از نظریه فیزیک کوانتم برگرفته شده است. در استعاره کوانتومی، مدل‌های توسعه سازمان‌های سنتی جای خود را به مدل و روش‌های مداخله‌گر جدید در عصر عدم اطمینان، پیچیدگی، جهانی‌شدن و تغییر سریع داده‌اند.

مدیریت کوانتومی، مهارت‌های کاملاً عملیاتی برای مدیران است که متناسب با ویژگی‌های سازمان‌ها در قرن اخیر است. این شیوه مدیریت، سطح توانمندی کارکنان را افزایش می‌دهد و درعین‌حال زمینه مدیریت مشارکتی و هم‌افزایی توسط کارکنان و مدیران را فراهم می‌کند.

مهارت‌های سنتی شامل برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت و کنترل است. دنیای متحول امروز که دائما در حال تغییر است با فرآیندهای سنتی قابل مدیریت کردن نیست و هزاره سوم نیاز به مسائل دیگری دارد. براساس مفاهیم مکانیک، کوانتوم و تئوری آشوب از مفاهیم سنتی استفاده مطلوبی می‌کنند و مدلی را ارائه می دهند که وقتی مدیران این مدل را به کار بگیرند از محدوده مکانیکی، مقید و جزءگرا خارج شده و باعث می‌شود که این مدیران تغییرات شگرفی در خود و سازمان مربوطه ایجاد کنند.

مهارت‌های کوانتومی

دیدن، تفکر، احساس، دانستن، عمل، اعتماد کوانتومی و موجودیت کوانتومی، کوانتوم‌مدیران در شیوه کوانتومی کاملا متفکرانه و عقلایی به اداره سازمان و منابع انسانی می‌پردازند. در مدیریت کوانتومی و در چهارچوب مهارت‌های هفت گانه آن، مدیران به پدیده‌های داخلی و خارجی سازمان از پائین به بالا و از درون به بیرون می نگرند.

مدیریت کوانتومی، با رویکرد علمی جدید و ابتکاری، سازمان ها را قادر میسازد تا از سرمایه دانش و توان یادگیری خود حداکثر استفاده را ببرند. مسلما انجام این امر قبل از هر چیز وابسته به محو کردن دیدگاه مدیریت سمّی در سازمان‌ها است که ممکن است بعضی از مدیران به دلیل انتخاب یا انتصاب اشتباهی و یا عملکرد نامناسب و اصرار و تاکید بیش از اندازه بر خط مشی ها و برنامه های ناکارآمد و غیر اثربخش به آن مبادرت ورزند و بدین ترتیب مسیر دستیابی به مدیریت کوانتومی را با ناهمواری روبرو سازند.

وظایف مدیران کوانتومی

ایجاد زمینه، بینش مشترک، غنی سازی فرهنگ سازمانی، ارتقاء و توسعه آگاهی، ایجاد آشفتگی در سیستم به معنای شور و نشاط از طریق ایجاد اهداف جسورانه ومتعالی، تضمین جریان غنی اطلاعات و بهبود عقاید وحفظ اضطراب مثبت و شور و نشاط.

توسعه سازمان؛ خلاقیت و خودسازماندهی درسیستم های زنده، مدیران کوانتومی اعتقادی به کنترل ندارند زیرا معتقدندسازمان نظم راخودش ایجاد می کند.

نتیجه گیری

بشر در دورانی به سر می برد که پیچیدگی جزء جدایی ناپذیر آن است. دنیا در حال تغییر و تحول شتابان است و هیچ نیرویی قادر نیست که مانع این تغییر و تحول گردد. برای رویارویی با جهان امروز، باید پیچیدگی را شناخت و راه های مواجهه با آن را یاد گرفت. در چنین شرایطی، تنها راه بقای سازمان ها متحول شدن و دگرگونی در جهت مطلوب است.

سازمان ها باید بیاموزند و در راه آموختن از هر شیوه و ابزاری که می توانند به آن ها یاری دهد، بهره گیرند. سازمانها باید سرمایه دانشی و توان یادگیری خود را که بهترین منبع رقابتی است، افزایش دهند.

علاوه بر این، مدیران سازمان ها باید دیدگاه مکانیکی که محیط را ساده و ایستا می پنداشت، کنار گذارند و دیدگاه کوانتومی را جایگزین آن کنند، به شدت از مدیریت سمّی دوری جویند.

تجدید نظر در برنامه های توسعه مدیریت به شیوه ای که مدیران را تشویق کند تا فراتر از پارادایم های سنتی خود بیاندیشند و مفاهیم علمی جدید را محقق سازند، عمل با ارزش دیگری است.

انتهای پیام