به گزارش معاصر، کامبیز باقرزادی گفت: بر اثر التهابی که آرتروز برای بدن ایجاد میکند، غضروف مفصلی که نقش ضربهگیر را در این مفاصل ایفا میکند، منجر به لغزش استخوان روی هم شده و ساییدگی ایجاد میکند در نتیجه درد شایعترین علامتی است که بدنبال وقوع آرتروز زانو رخ میدهد و این مسئله با گذشت زمان باعث کاهش محدودیت حرکت زانو و تغییر شکل زانو هم خواهد شد.
باقرزادی ادامه داد: آرتروز یا استئوآرتریت به معنای التهاب و تخریب غضروف مفصلی است. شایع ترین مفصلی که دچار التهاب یا آرتروز میشود، مفصل زانو است ولی در سایر مفاصل مثل لگن شانه و کمر نیز این التهاب وجود دارد.
وی با بیان اینکه تخریب مفصل بر اساس یافته های رادیولوژیک به درجات خفیف، متوسط و شدید تقسیمبندی میشود، گفت: رویکردهای درمانی در مراحل خفیف آرتروز معمولا شامل ورزش، رژیم غذایی و داروی خوراکی است، در مراحل متوسط و شدید آرتروز معمولا تزریق داخل مفصلی و جراحی توصیه میشود.
باقرزادی اظهارداشت: درمان دارویی برای آرتروز میتواند درد و برخی علامتها را تسکین دهد، اما نمیتواند مشکل تحلیل غضروف را حل و از پیشرفت آرتروز جلوگیری کند. از درمان جراحی برای ترمیم آسیب غضروف استفاده میشود، اما اثر درمانی طولانی مدت محدود و معایب و خطرات متعددی دارد، ضمن اینکه درمان جراحی تنها برای درمان بیماران مبتلا به آرتروز در مراحل انتهایی و پیشرفته و سنین بالای ۶۴ سال مناسب است.
به گفته این فلوشیپ درد، جراحی مفصل زانو در مراحل شدید آرتروز مفصلی و برای افراد بالای ۶۴ سال انجام میشود، این جراحی نیازمند بیهوشی عمومی یا نخاعی دارد و در بیماران با سن بالا و دارای بیماریهای زمینهای مثل عروق کرونر، فشار خون و دیابت ریسک مرگ و میر و عوارض را به دنبال خواهد داشد.
درمان زانو درد با سلولهای بنیادی
باقرزادی تصریح کرد: هیچ درمان کامل و قطعی برای آرتروز وجود ندارد و به محض اینکه ضایعه غضروفی اتفاق بیفتد، به تدریج غضروف تحلیل میرود بنابراین تشخیص و درمان زود هنگام آرتروز بسیار حیاتی بوده، در بین روشهای تزریق داخل مفصلی زانو نظیر تزریق اوزون، ژل هیالورونیک، PRP و ارتوکین، بهترین گزینه درمانی در دنیا، سلول درمانی زانو و تزریق سلولهای بنیادی داخل مفصل است.
وی به مزیتهای این روش درمانی اشاره کرد و ادامه داد: مزیت این درمان بر سایر روشهای تزریق داخل مفصلی این است که علاوه بر توقف و آهسته کردن روند آرتروز، باعث بهبود آرتروز نیز میشوند و تاثیری طولانی مدت از خود به جا میگذارند.
باقرزادی با تاکید بر اینکه در درمان کم تهاجمی و ایمن تزریق سلولهای بنیادی بدست آمده از بافت چربی، بیمار به حفره مفصلی گزینه درمانی مناسبتری است، اضافه کرد: از طریق تزریق داخل مفصلی، عوامل درمانی میتوانند مستقیما به محل آسیب دیده برسد و باعث ترمیم غضروف مفصلی شود ضمن اینکه درد و محدودیت حرکتی کاهش یافته و عوارض سیستماتیک داروها نیز کمتر میشود.
وی با اشاره به اینکه سلولهای بنیادی را میتوان از بند ناف، مغز استخوان و بافت چربی استخراج کرد، توضیح داد: مهمترین منبع سلول بنیادی که مورد تایید سازمان غذا و دارو امریکا در درمان آرتروز است، استفاده از سلولهای چربی خود فرد(اتولوگوس) محسوب میشود از این روش به عنوان انقلابی در بهبود آرتروز و جوانسازی مفصل یاد میشود.
این پزشک تصریح کرد: در مقایسه با سایر بافتها، منابع سلولهای بنیادی نظیر مغز استخوان، بافتهای چربی از نظر محتوای سلولی، غنیتر هستند، این روش امیدوارکنندهترین گزینه درمانی برای آرتروز به شمار میرود و تزریق داخل مفصلی سلول بنیادی در یک نوبت انجام میشود و سالها دوام دارد.
انتهای پیام