اخبار معاصر:
سرعت اینترنت در فضا چقدر است؟
اوضاع اینترنت در
ایستگاه فضایی به حدی وخیم است که فضانوردان آن را از اینترنت دایلآپ نیز کندتر میدانند
و در توییتهای خود بارها نارضایتی خود را از این امر اعلام کردهاند.
ساختار اتصال به اینترنت در فضا براساس شبکه ردیابی و رله داده
ناوگان ماهوارهای است و این همان شبکهای است که مهندسین ناسا در زمین با فضانوردان
مستقر در ایستگاه بینالمللی فضایی برای ارتباط استفاده میکنند. استفاده از اینترنت
به همان شکلی نیست که ما در زمین از آن استفاده میکنیم. به علت شرایط متفاوت هر کدام
از فضانوردان لوازم و لپتاپهای شخصی خود را دارند اما ارتباطات محدودتر است و البته
آنها میتوانند از این امکان برای ارسال ایمیل و دسترسی به اخبار و توییت کردن استفاده
کنند. دیوید استیتز (David Steitz) یکی از مهندسان ناسا که این سخنان را بیان میکرد در ادامه افزود:
«آنها از تبلتهای خود برای انجام وظایف و کارهای مختلف اجرایی استفاده میکنند و
همچنین از امکان برقراری ویدئو کنفرانس با خانواده و دوستان در زمین، برخوردارند».
فضانوردان برای اولینبار پنج سال پیش به اینترنت دسترسی پیدا
کردند و به گفته ناسا این امکان برای فضانوردان فراهم شد تا احساس بریدگی و تنهایی کمتری
در فضا داشته باشند.
اما چه چیزی باعث کاهش سرعت اینترنت در مقایسه با سرعت اینترنت
زمین میشود؟
آسانترین راه برای درک این مفهوم، در نظر گرفتن مسافتی است
که اطلاعات میبایست طی شود تا به مقصد برسد. وقتی که فضانوردی روی لینک وبسایتی در
فضا کلیک میکند، اولین مسافتی که باید طی شود ۲۲ هزار مایل است، سفری که فقط برای
رسیدن به نزدیکترین ماهواره نزدیک به زمین طول میکشد و بعد از این مرحله سیگنال ارسال
شده توسط ریسیور دریافت میشود و بعد دوباره لازم است این مسیر طولانی را طی کند تا
به ایستگاه فضایی ارسالکننده برسد.
دلیل دیگری که میتوان برشمرد دسترسی از راه دور به اینترنت
است که توسط یک کامپیوتر در زمین انجام میشود. همچنان که ناسا نیزتائید میکند. با
وجود اینکه پهنای باند کافی و مناسب بوده و ظرفیت برای انتقال دادهها قوی است اما
به علت طولانی شدن زمان ارسال نسبت به استانداردهای زمین، سرعت اتصال کاهش مییابد.
انتهای پیام/
منبع: جام جم کلیک
انتهای پیام