یگان ویژه آمریکا تغییر جهت می‌دهد؛ از کشتن بن لادن تا مقابله با چین و روسیه

به گزارش معاصر به نقل از ایندیپندنت، یگان ویژه نیروی دریایی آمریکا که ۱۰ سال پیش با پیدا کردن و کشتن اسامه بن‌لادن، رهبر سازمان تروریستی القاعده، به شهرتی بیش از پیش رسید، تحولی عمده از سر می‌گذراند. گزارش‌هایی که اخیرا منتشر شده است، نشان می‌دهد که این یگان که در سال ۱۹۶۲ بنیان نهاده شد و اولین بار با عملیات‌های خود در جنگ ویتنام شناخته شد، می‌خواهد با تغییر رویه به جای تمرکز بر سازمان‌های تروریستی مانند القاعده، به مقابله با تحرکات ابرقدرت‌های جهان همچون چین و روسیه بپردازد. 

در طرح جدید، تعداد جوخه‌های این یگان کاهشی چشمگیر (تا حدود ۳۰ درصد) خواهند یافت و در عوض تعداد سربازان هر جوخه افزایش می‌یابد. هدف این است که قابلیت تیم‌ها بیشتر شود. از جمله واقعیت‌هایی که منجر به این روند اصلاحات شده است، افتضاحاتی است که در این یگان پیش آمده و شامل اتهاماتی مبنی بر قتل، آزار جنسی، و استفاده از موارد مخدر بوده است.

دریابان اچ وایمن هوارد سوم، فرمانده ارشد یگان ویژه، در گفت‌وگویی اختصاصی با خبرگزاری اسوشیتدپرس از برنامه‌های خود برای تغییر این یگان خبر داده است. این تغییرات نشان از آن دارد که ارتش آمریکا که ۲۰ سال است بیشتر نیروی خود را صرف جنگیدن در عراق و افغانستان کرده است، برای دنیایی جدید آماده می‌شود. از جمله ویژگی‌های این تغییرات این است که آمریکا به جای جنگ‌های کوهستانی و صحرایی، دوباره به دریا روی می‌آورد و نقش نیرو دریایی افزایش خواهد یافت. 

این تصمیم البته محدود به این یگان نیست و خبر از تغییر استراتژی کلان وزارت دفاع آمریکا می‌دهد؛ استراتژی‌ای که هدفش بیرون کشیدن آمریکا از خاورمیانه و تمرکز بر قدرت‌های جهانی همچون چین و روسیه است. در گزارش اسوشیتد پرس می‌خوانیم: «رهبران عرصه دفاعی آمریکا باور دارند که دو دهه جنگ علیه شبه‌نظامیان و افراطیون، منابع آمریکا را اسراف کرده و باعث شده است آمریکا از مسکو و پکن عقب بماند.»

دریابان هوارد به این خبرگزاری گفت که تمرکز بر عملیات ضدتروریستی باعث شده است که یگان ویژه در زمینه‌هایی همچون عملیات اطلاعاتی و هدف گرفتن افراد مشخص به پیشرفت برسد، اما حالا باید از این پیشرفت‌ها در زمینه‌های وسیع‌تر استفاده کرد. آقای هوارد رئیس ستاد «جنگ‌آوری ویژه دریایی» است که علاوه بر یگان ویژه نیروی دریایی، بخش‌های دیگری را نیز دربرمی‌گیرد. این ستاد، بخش دریایی «ستاد عملیات ویژه آمریکا» است. 

بخشی از برنامه‌های اصلاح آقای هوارد این است که یگان ویژه اکنون قابلیت‌های سایبری، جنگ الکترونیکی و پهپادی خود را افزایش می‌دهد. 

دریابُد مایک گیلدی، رئیس عملیات دریایی، گفت هدف پنتاگون این است که یگان ویژه بیشتر در کل نیروی دریایی و عملیات‌های آن ادغام شود. او به اسوشیتدپرس گفت سربازان عرصه «جنگ‌آوری ویژه دریایی» قرار است «بیشتر و بیشتر به ریشه‌هایی دریایی خود بازگردند.» 

کاهش تعداد جوخه‌ها و در عوض افزایش اندازه هر یک از آن‌ها، باعث می‌شود هم قابلیت هر جوخه بیشتر شود و هم رهبرانی که پنتاگون از رفتارشان راضی نیست، از موضع قدرت کنار زده شوند. در سال‌های گذشته چندین افتضاح باعث کاهش اعتبار اخلاقی یگان ویژه شده است. مهم‌ترین این موارد، شاید مربوط به ادوارد گالاگر بوده باشد؛ رئیس عملیات ویژه نیرو دریایی که به اتهام جنایت جنگی دستگیر شد. آقای گالاگر متهم بود که یک اسیر گروه «داعش» را به قتل رسانده و در سال ۲۰۱۷ به سوی غیرنظامی‌ها در عراق شلیک کرده است. 

گالاگر نهایتا در تمامی آن موارد جز یکی تبرئه شد و آن یک مورد هم مربوط به ژست گرفتن در عکس با اسیری مرده بود. هیات منصفه توصیه کرد که مقام نظامی او، که در آستانه بازنشستگی بود، کاهش یابد و دستمزد بازنشستگی‌ و مزایایش کم شود. اما رئیس ‌جمهوری پیشین، دونالد ترامپ، شخصا مداخله کرد و دستور داد که به گالاگر اجازه بازنشستگی بدون کاهش درجه داده شود.

مورد دیگر، در سال ۲۰۱۹ بود که یک جوخه یگان ویژه در میان اتهامات آزار جنسی از عراق بیرون آورده شد. اعضای یکی از گروه‌های یگان ویژه نیز متهم به استفاده از کوکائین و تقلب در آزمایش‌های مواد مخدر بودند. نمونه دیگر آدام متیوز است؛‌ یکی از نیروهای یگان ویژه که به یک سال زندان نظامی محکوم شد. آقای متیوز در جریان مرگ یکی از سربازان یگان عملیات ویژه نیرو زمینی آمریکا موسوم به «کلاه سبزها» در آفریقا که قربانی آزار روانی دانسته می‌شد، مقصر شناخته شد. 

از دیگر نکاتی که باعث نگرانی رهبران نظامی شده است، این است که روحیه مطرح شدن در رسانه‌های اجتماعی و در بوق و کرنا کردن عملیات‌ها حتی به درون نیروهای ارتش هم راه یافته است. دو تن از اعضای نیروهای ویژه درباره عملیات کشتن بن‌لادن کتاب نوشتند. فرمانده وقت عملیات ویژه نیروی دریایی، دریابان برایان لوزی،‌ به آن اقدام اعتراض کرد.

لوزی گفت: «یکی از جنبه‌های حیاتی اخلاقیات ما این است که «من ماهیت کار خودم را تبلیغ نمی‌کنم و دنبال به رسمیت شناخته شدن اعمالم نیستم.»