نویسنده : امیر حاج‌رضایی*
امیر حاج‌رضایی*: اکنون بيش از يک دهه است که فوتبال ما از اين مسائل دور بوده و بسياري از بازيکنان شرايط مالي بدي دارند. هنوز فراموش نکرده‌ايم آقاي حسين کازراني در تلويزيون گفت، هرگز ديگر بازي‌هاي تيم ملي را نگاه نمي‌کند، چون در ورزشگاه به ايشان توهين کرده بودند.
او بازيکني بود که در جام جهاني بازي کرده و افتخارات زيادي با پيراهن تيم ملي و باشگاهش به دست آورده؛ اين را گفتم تا به شما بگويم اين يک برهوت است! يک برهوت از بي‌توجهي، يک برهوت از کم دانستن يا نا دانستن؛ اينها همه به يکديگر وصل است.
جزوه‌اي به من داده بودند به نام سند چشم‌انداز صدساله فوتبال ژاپن؛ بخشي از آن اين بود که همه بازيکنان، مربيان و دست‌اندرکاراني که از فوتبال درآمد دارند نيم درصد از درآمدشان را بايد بريزند به يک حساب که آن پول هزينه فوتباليست‌هايي شود که در دهه‌هاي گذشته بازي کرده‌اند و پول آنچناني نبوده و حالا بيمارند؛ خانه ندارند؛ مستاجرند و پول اجاره را ندارند بپردازند.
به‌جز کمک‌هاي دولتي فدراسيون فوتبال ژاپن، براي آنها چنين ايده‌اي را در نظر گرفته که نيم درصد بايد به اين حساب ريخته شود! براي من چه کسي اين کار را مي‌کند؟
درد ما يکي و دو تا که نيست؛ يک چيزي خوشحالم مي‌کند و آن اينکه در اين شرايط کرونا، تنگدستي و گرفتاري‌هاي مردم، فوتبال باعث شادي يک عده‌اي مي‌شود. حداقل يک چيزي دارند که کمي دلگرم‌شان کند. اي کاش و اي کاش کساني که اين فوتبال را مي‌گردانند کمک مي‌کردند مردم بيشتر شاد شوند.
*پیشکسوت و کارشناس فوتبال
انتهای پیام