اخبار معاصر:نوشته ای از شهروندی از گناوه در گروه دریادلان:
در حال رانندگی در جاده ای بودم و گرم بحث با مسافری که در مسیر گذشتن از روستایی سوارش کرده بودم،
جوانی حدودا 20 ساله قشقایی بود با چهره ای نجیب و آفتاب خورده که به شهر برای کار می آمد،
به ناگاه حرفم را قطع کرد و گفت:
نگه دار آقا، بی درنگ پیاده شد و با چند قوطی خالی نوشابه که انسان های بی فکر در جاده انداخته بودند، برگشت! جلوی پایش گذاشت و با لبخندی اشاره کرد برویم...
گفتم:
از اینها در اطراف بسیار است؛ نمی شود همش ترمز زد.
جوان گفت:
اطراف را نمی دانم ولی در جاده هر چه ببینم کرایه اش را می دهم تا ترمز کنند و بر می دارم؛
علتش را جویا شدم ، مطلبی شنیدم که از شهری بودنم شرمم آمد؛
گفت:
با برادرم در همین جاده با موتور در شبی تاریک در حال برگشتن از شهر بودیم که یک بطری نوشابه تعادلمان را برهم زد و به زمین خوردیم و او بر اثر شدت ضربه همان لحظه در گذشت و من به شدت مصدوم شدم...
دیگر انگار صدای جوان را نمی شنیدم و
لحظاتی که حتی تکه کاغذی بر زمین انداخته بودم از پیش چشمم می گذشت و بیشتر احساس گناه می کردم....
از آن روز شعاری را بر هر جا توانستم نوشتم و از شما هم خواهش می کنم بنویسید:
" زباله ای از زمین بردار تا برادرم زنده بماند" طول عمر زباله ها پیش از تجزیه شدن در خاک کاغذ :٣ ماه
پوست میوه : ٦ ماه
روزنامه : ١ سال
فیلتر سیگار : ٢ سال
آدامس : ٥ سال
قوطی نوشابه : ١٠ تا ١٠٠ سال
پلاستیک : ١٠٠ تا ١٠٠٠ سال
پلیستیرن، کارت تلفن : ١٠٠٠ سال
شیشه : ٤٠٠٠ سال
لطفا به محیط زیست فکر کنید و ضربه نزنید هرجا اشغالی دیدید خجالت نکشید بردارید و به سطل آشغال بندازید ما همه چیز را باید از خودمون شروع کنیم
طبیعت را دوست بداریم و دوستدار محیط زیست باشیم.
انتهای پیام/
انتهای پیام