تهران ۲۵.۹۹° كمينه ۲۵.۹۹°  بیشینه ۲۶.۷۹°
۱۲ مهر ۱۳۹۴ - ۱۱:۴۵

الان فرصت ساختن جک و شوخی نیست!

در یکی از شبکه‎های اجتماعی نوشته‎ای را از زبان یک فرزندی که پدرش در حادثه منا از دنیا رفته بود را خواندم و به نظرم خیلی قابل تامل بود.
کد خبر: ۲۹۶۷

اخبار معاصر: از امام صادق -علیه السلام- آمده است که خداوند عزّ و جلّ فرمود: کسی که بنده مومن مرا خوار شمارد باید بداند که خداوند با او در جنگ است و کسی که بنده مومن مرا تعظیم و تکریم کند بیشک از غضب من در امان است. (كلینی محمدبن یعقوب، اصول كافی، ترجمه سید جواد مصطفوی، ج 2، باب من آذى المسلمین و احتقرهم، ص350)

شبکههای اجتماعی

قدیما رسم بود اگر كسی عزادار میشد نمك به زخمش نمیریختند ولی گویا عدهای اخلاقیات را دست کم گرفتهاند؛ گویا فراموش کردهاند گروهی از هموطنانمان در فاجعه منا جان خود را از دست دادهاند و خانوادههایشان عزادار هستند...

انگار دیگر رسم شده است پس از هر فاجعهای، چه اسید پاشی باشد و چه تجاوز و چه قتل، جوکهایی در فضای مجازی درباره آن ساخته میشود و اصل حادثه یا قربانیان آن را به تمسخر میگیرند.

ساختن این جکهایی که ترک ها، لرها و دیگر اهالی شهرهای کشورمان را نشانه گرفته و یا جوک هایی که فجایع اجتماعی مثل اسید پاشی و تعرض به دو نوجوان ایرانی در فرودگاه جده را بازیچه قرار داده، حالا هم نمک زدن به زخم خانوادههای قربانیان حادثه منی هدفشان شده است.

مسلماً اینها فقط با هدف شاد کردن مردم ساخته نمیشوند و حتی اگر ساده لوحانه بگوییم که فقط به قصد خنداندن ساخته شده باشند، باید از خودمان سوال کنیم این خنده، چه بهایی است؟

الان فرصت ساختن جک و شوخی نیست!

دردناکتر این است که انتشار دهندگان این جکها، به این نکته فکر نکردهاند که بیشک متنهای به خیال خودشان خنده دارشان، ممکن است مثلا به دست خانوادههای آن دو نوجوان و حتی خود آنها و یا خانوادههای قربانیان فاجعه منا برسد و در این صورت آنها، پس از خواندن این شوخیها چه احساسی پیدا میکنند؟

گلهای دارم به آنكس كه میگوید «خدا را در اشك كودك یتیمی جستجو كن» و اكنون كه كودكی یتیم شده است مرگ پدرش را مایه خنده خود كرده است. از شما میپرسم با كدام دین و آیین یتیم شدن كودكی، مرگ فرزندی و یا همسری را مایه خنده میدانید؟

اگر خدا را در اشك یتیمی میبینید از شما همدردی نمیخواهیم لطفا نمك به زخممان نپاشید كه مولایمان حسین علیه السلام فرموده است: اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید.

در یکی از شبکههای اجتماعی نوشتهای را از زبان یک فرزندی که پدرش در حادثه منا از دنیا رفته بود را خواندم و به نظرم خیلی قابل تامل بود:

اكنون كه مشیت الهی آن طور رقم خورد كه پدرم را از زیارت خود به میثاق خود ببرد چارهای جز صبر و آرزوی آمرزش برای پدرمان و سایر از دست رفتهها نداریم.

در سنت ما آن كس را كه مصیبتی فرو میآید تسلی میدهند و با او هم دردی میكنند. هر چند تسلی ما زخم زبان شد و توهین و افترا.

گلهای نیست از آن كس كه پدرم را نشناخت و او را به جهالت متهم كرد.

گلهای نیست از آنكه پدرم را به بیتوجهی به فقیران متهم كرد. حتما آن شخص نمیدانسته كه پدرم هر سال یك پنجم مالش را خمس و یك دهم كشتش را زكات میداده است و هر روزهای از او كه قضا شد گرسنهای را سیر كرد.

گلهای نیست از آن كس كه صدقههای روزانه پدرم را ندید.

گله نیست از بیانصافانی كه نمیدانستند پدرم قربانی هر ساله عید قربان را به كودكان یتیم میداد؛ همانهایی كه هر سال به طعنه میگفتند به جای كشتن حیوان بیچاره، یک درخت بكار!

گلهای نیست چون كه بسیاری از یتیمان و فقیران كوفی كه علی علیه السلام را به بیتوجهی متهم میكردند تنها بعد از مرگ او فهمیدند كه آن ناشناسی كه شبها برای آنها طعام میآورد كیست.

گلهای نیست از آنها كه خرج كردن برای یك بار رفتن به مكه در تمام عمر را جهل میشناسند ولی خرج ده سفر حج را در یك شب خرج عیش و نوش میكنند، همان مجالسی كه فقرا را به آنها راه نمیدهند.

گلهای نیست، گلهای نیست، گلهای نیست چون خدایی هست

الان فرصت ساختن جک و شوخی نیست!

اما گله‎ای دارم به آنكس كه می‎گوید «خدا را در اشك كودك یتیمی جستجو كن» و اكنون كه كودكی یتیم شده است مرگ پدرش را مایه خنده خود كرده است. از شما می‎پرسم با كدام دین و آیین یتیم شدن كودكی، مرگ فرزندی و یا همسری را مایه خنده می‎دانید؟

اگر خدا را در اشك یتیمی می بینید از شما همدردی نمی خواهیم لطفا نمك به زخممان نپاشید كه مولایمان حسین علیه السلام فرموده است: اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید.

ما که خود را مسلمان و پیرو رسول خدا صلی الله و علیه وآله می دانیم بیاییم مسلمانی خود را نه فقط در حرف که در عمل نشان دهیم ... دست از ساختن جک و تمسخر آن هم در این شرایط برداریم ... اگر خودمان اهل این کارها نیستیم، مطالبی که در این زمینه برایمان فرستاده می شوند را انتشار ندهیم ...

قرآن کریم می فرماید: با کسانی که اهل تمسخر و مسخره کردن هستند، برخورد کنید: «لا تَتَّخِذوا الَّذینَ اتَّخَذوا دینَکمْ هزواً وَ لَعِباً» (مائده/57) یعنی با کسی که دین شما را به بازی و مسخره گرفته است باید برخورد بکنید.

کمی خودمان را جای خانوادههای این داغداران بگذاریم ... خیلی از این عزیزان خانوادگی به حج رفته بودند اما صد افسوس که تنها بر گشتهاند؛ عزیزانشان را از دست دادهاند ... اینها دلشان سنگین است ، غم دارند، زخم خوردهاند ... بر زخمهایشان نمک نزنیم.

با زیر سؤال بردن عمل واجبشان، با تمسخر و ساختن و حتی پخش کردن این حرفها و جکها، بر جانشان آتش نزنیم.

باور کنیم که با چنین رفتارهایی جز عذاب خدا را برای خودمان نمیخریم:«...لَهمْ عَذابٌ مهینٌ» (آل عمران/178)

عذاب مهین مثل ریختن لجن و کثافت روی سر کسی است که موجب توهین و جسارت میشود.

عذاب فردی که دیگری را مسخره می کند مهین است و شاید دلیلش همین باشد که او در دنیا به دیگران توهین میکرده است. (به نقل از حجت الاسلام ماندگاری)

با زیر سوال بردن عمل واجبشان، با تمسخر و ساختن و حتی پخش کردن این حرفها و جکها، بر جانشان آتش نزنیم.

در جای دیگری از آیات قرآن تمسخر کننده و کسی که دیگران را مورد تحقیر قرار میدهد، به طور مطلق (جوک و غیر جوک ) مورد نفرین خدا و یا جزء ظالمان قرار میگیرد:

یَا أَیّهَا الَّذِینَ آمَنوا لَا یَسْخَرْ قَومٌ مِّن قَوْمٍ عَسَى أَن یَكونوا خَیْرًا مِّنْهمْ وَلَا نِسَاء مِّن نِّسَاء عَسَى أَن یَكنَّ خَیْرًا مِّنْهنَّ وَلَا تَلْمِزوا أَنفسَكمْ وَلَا تَنَابَزوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الاِسْم الْفسوق بَعْدَ الْإِیمَانِ وَمَن لَّمْ یَتبْ فَأوْلَئِكَ هم الظَّالِمونَ : اى كسانى كه ایمان آورده اید نباید قومى قوم دیگر را ریشخند كند شاید آنها از اینها بهتر باشند و نباید زنانى زنان [دیگر] را [ریشخند كنند ] شاید آنها از اینها بهتر باشند و از یكدیگر عیب مگیرید و به همدیگر لقبهاى زشت مدهید چه ناپسندیده است نام زشت پس از ایمان و هر كه توبه نكرد آنان خود ستمكارند. (حجرات، آیه 11)

با تمسخر و ساختن جک برای آنانی که از خانه خدا آمدهاند و آنانی که در خانه خدا به لقای خدا رفتهاند، به جنگ با خدا نرویم ...

در حدیث قدسی آمده است:

از امام صادق -علیه السلام- آمده است که خداوند عزّ و جلّ فرمود: کسی که بنده مؤمن مرا خوار شمارد باید بداند که خداوند با او در جنگ است و کسی که بنده مؤمن مرا تعظیم و تکریم کند بی شک از غضب من در امان است.

(كلینی محمدبن یعقوب، اصول كافی، ترجمه سید جواد مصطفوی، ج 2، باب من آذى المسلمین و احتقرهم، ص350)

و کدام بنده عزیز تر از کسانی است که به بیان رهبر انقلاب اسلامی آیة الله خامنهای انشالله مشمول این آیه خواهند بود:

وَمَن یهَاجِرْ فِی سَبِیلِ اللّهِ یَجِدْ فِی الأَرْضِ مرَاغَمًا كَثِیرًا وَسَعَةً وَمَن یَخْرجْ مِن بَیْتِهِ مهَاجِرًا إِلَى اللّهِ وَرَسولِهِ ثمَّ یدْرِكْه الْمَوْت فَقَدْ وَقَعَ أَجْره عَلى اللّهِ وَكَانَ اللّه غَفورًا رَّحِیمًا:

و هر كه در راه خدا هجرت كند، در زمین اقامتگاه هاى فراوان و گشایشها خواهد یافت و هر كس [به قصد] مهاجرت در راه خدا و پیامبر او، از خانه اش به درآید، سپس مرگش دررسد، پاداش او قطعاً بر خداست، و خدا آمرزنده مهربان است. (نساء، 100)

ای حاجیانی كه در مسیر انجام دستورات الهی هم بذل مال كردید وهم با توطئه و حماقت آل سعود كه بازماندگان آل سفیانند به لقای صاحب خانهی خدا رفتهاید: حجتان مقبول و سعیتان مشكور.


انتهای پیام/

منبع: تبیان

انتهای پیام
اشتراک گذاری :
ارسال نظر

آخرین اخبار روز