اخبار معاصر - در کمتر از یکصد سال، بشر از اسب سواری به پرواز های فضایی رسیده است. تمایل سیریناپذیر ما به کشف و نیاز مستمر به سفر باعث شده است که بخش سفر و تکنولوژی سفر شاهد پیشرفت سریع و برقآسایی باشد.
زندگی در دوران فناوریهای نوآورانه جدید، خودکارسازی تکنولوژیها و انرژیهای تجدیدپذیر و استانداردهای جدید برای سفر شرایطی را فراهم میکنند که در دهههای آینده باید منتظر تحولات پیشگامانهای بود. این تحولات به احتمال زیاد نحوه سفر کردن ما را بطور اساسی تغییر خواهند داد.
انتقال به وسایل حمل و نقل برقی
به گزارش یورونیوز، اثرات مداوم همهگیری کووید و تشدید وضعیت اضطراری آب و هوایی تاثیر تعیین کنندهای روی وسایل حمل و نقل دارند. برای بسیاری از جمله میشل لانگزال، مدیرعامل استارتاپ هلندی «فستند» در آینده وسایل حمل و نقل برقی خواهد بود.
وی میگوید: «اساسا تا سال ۲۰۵۰ همه وسایل حمل و نقل که با سوخت فسیلی کار میکنند، متوقف خواهند شد.»
این شرکت دارای شبکه ایستگاههای شارژ در سراسر اروپاست که ۱۰۰ درصد انرژی سبز خود را از انرژی خورشیدی یا باد تامین می کنند.
لانگزال میگوید: «تمرکز اصلی در دهه آینده باید امکان انتقال به خودروهای برقی باشد. همچنین ما شاهد باترهای «ای وی» بسیار بزرگتری خواهیم بود، زیرا شارژ سریعتر به مردم آزادی بیشتری می دهد.»
با این حال، دکتر جاستین بیشاپ، اقتصاددان و محقق سابق در حوزه تجزیه و تحلیل حمل نقل در دانشگاه کمبریج میگوید: انتقال به انرژی الکتریکی ممکن است برای مقابله با آلایندهها و دیگر آسیبهای زیست محیطی کافی نباشد.
وی میافزاید: «انتقال به خودروهای برقی و هیدروژنی آلایندههای خارج شده از اگزوزها را کاهش میدهد. با این حال میتواند عواقب ناخواستهای را هم ایجاد کند که در طول سالها در مورد سوختهای زیستی مشاهده کردهایم. صرف نظر از این، اگر ما از صد درصد انرژی فسیلی به صد در صد انرژی برقی یا هیدروژنی منتقل شویم مقادیر زیادی انرژی و منابع دیگر مورد نیاز است.»
افزودن به سفرهای غیرموتوری
برای جاستین بیشاپ، دستیابی به اهداف پایدارتر باید در تقابل با رشد بی قید و شرط تقاضا برای انرژی باشد. بنابراین با پیشرفت برنامهریزی یکپارچه شهری و کاربری زمین که به کاهش فاصلهها کمک میکند (مانند ایده شهر ۱۵ دقیقهای) ما به مسیری میرویم که اکثر سفرها با حداکثر فعالیت انسانی مانند پیاده روی، دوچرخه سواری و روشهای پایدار حمل و نقل مانند حمل و نقل عمومی همراه باشد.
دکتر استر آنایا بویگ، محقق سیاست محیط زیست و مشاور سفر با دوچرخه میگوید: «در سناریوی بحران زیست محیطی و بهداشت جهانی، سفر فعال بهترین گزینه برای حمل و نقل است.»
او معتقد است که باید فضای شهر را به نفع سفرهای فعال با خطوط ویژه دوچرخه و گسترش پیادهروی باز طراحی کنیم. او معتقد است که سفر فعال باید به اندازه کافی ایمن و راحت باشد تا به سیاستی همه جانبه تبدیل شود.
جامعه بدون وسیله نقلیه
آدتاوو بامیدورو، مدیر عامل و بنیانگذار استارتاپ نیجریهای حمل و نقل میگوید: « در ۵۰ سال آینده، سفر ها ۱۰۰ درصد سفرهای مشارکتی مانند: سفرهای مبتنی بر تقاضا، مستقل با محوریت باطری ها و سلولهای سوختی و هیدروژن میشود.
او میگوید: به زودی هیچکس نیازی به داشتن وسیله نقلیه نخواهد داشت و بلیط پرواز به ماه برای طبقه متوسط مقرون به صرفه خواهد شد. در حالی که سفرهای تجاری فضایی در حال حاضر به سرمایه داران بزرگ اختصاص دارد. اما حمل و نقل زمینی آزمایشی با پروژههایی همانند هایپرلوپ که یک سیستم حمل و نقل زمینی و زیرزمینی فوق سریع است، در سطح جهانی در حال توسعه است.
در این سیستم، مردم در شبکهای از کپسولها با سرعت بسیار بالا در لولههای فشار پایین حرکت میکنند. بیشاپ گرشتا، مدیرعامل و بنیانگذار هایپرلوپ ایتالیا میگوید : «اینها ماشینهای پیشرفتهای هستند که از هوش مصنوعی استفاده میکنند و قادرند در کوتاهترین زمان ممکن به بیشترین افراد در یک مسیر خدماترسانی کنند تا تاثیر انرژی به حداقل برسد.»
در آینده حتی مفهوم مالکیت خودرو به تدریج از بین میرود و حتی کسانی هستند که فکر میکنند پرواز از جایی به جای دیگر به امر عادی بدل میشود. کریستین وانگ، مدیر عامل مرکز نوآوری لوفت هانزا معتقد است که حتی پروازهای خودران نیز بیشتر مورد پذیرش قرار خواهند گرفت.
وی میگوید: «احتمالا در ۵۰ سال آینده ما خواهیم فهمید که چگونه تاکسیهای هوایی بسازیم و سایر فناوریهای نوظهور مانند پیلهای سوختی هیدروژنی مقرون به صرفه در دسترس عموم قرار خواهند گرفت.» با این حال این بدان معناست که ما همچنان در سفر خواهیم بود.
انتهای پیام