۴۶ نماینده مجلس طرح «استفاده بهینه از اشیا باستانی و گنجها» را ارایه دادهاند که بررسی آن نشان میدهد در صورت تصویب، نگرانیهایی برای حراج گنجها و اشیای تاریخی کشف شده در پی خواهد داشت.
به نقل از مهر، در این طرح نمایندگان مجلس اشیای باستانی و عتیقه را همان اشیایی دانستهاند که یکصد سال بیشتر قدمت دارند ولی در این طرح اشیای زیر صد سال قدمت نیز مدنظر قرار گرفته است.
در ماده سه این طرح اعلام شده وزارت میراث فرهنگی موظف است به دارندگان مدرک مرتبط با باستانشناسی و تاریخ در سطح فوق لیسانس پس از برگزاری کمیته مرتبط، مجوز کاوش دهد.
هر کسی میتواند حفاری کند
هر کسی که مدرک مرتبط ندارد اما دوره کوتاه مدت کاوش و حفاری باستانشناسی با روش علمی را که مور تایید وزارت متبوعه باشد بگذراند میتواند روند دریافت مجوز کاوش را طی کند.
این ماده از طرح جزو موادی است که باستانشناسان درفضای مجازی، بهشدت با آن مخالفت کردهاند چون در این صورت هر کسی میتواند با گذراندن یک دوره کوتاه در هر بخش و تپه باستانی کاوش کند.
این درحالی است که باستانشناسان برای حفاری دورههای طولانی مدت و تخصصی میگذرانند و این اقدام در واقع یک کار تخصصی است نه سطحی که بتوان آن را با یک دوره کوتاه شناخت.
در مادهای ازاین طرح، اشاره شده که تخریب یا تضییع میراث ملی یا کاوش غیراصولی بر عهده دارندگان پروانه کاوش است و باید جبران کنند اما اعلام نشده که چگونه ممکن است وقتی محوطهای تاریخی که ممکن است اشیایی نیز در آن وجود داشته باشد، با تخریب یک اثر، امکان جبران وجود دارد.
در ماده دیگری آمده که اگر اشیایی کشف شود مسوول فنی موظف است آنرا در سامانه راهاندازی شده به این منظور ثبت کند و هر زمان که کارشناسان وزارت میراث فرهنگی خواستند از آن بازدید کنند. همچنین یک ماه پس از ثبت اشیاء وکیل قانونی باید آثار کشف شده را به انبار وزارت تحویل دهد تا نسبت به قیمتگذاری آن اقدام شود.
درباره اشیایی که متعلق به کلکسیونهای شخصی است یا در ایران یا سایر کشورها پیدا شده هم اعلام کردهاند که میتواند در سامانه آثار باستانی ثبت شود در واقع اینجا اختیار داده شده نه الزام.
از طرفی پس از قیمتگذاری اشیاء تاریخی، موزهها یا نهادهای دولتی یک ماه میتوانند پس از درج قیمت در سامانه با ارسال درخواست و قیمت پیشنهادی، آن اثر را خریداری کنند.
در اینجا اعلام شده ۷۰ درصد مبلغ اشیاء به وزارت میراث فرهنگی واریز میشود. اما اگر سه ماه گذشت و هیچ خریداری برای آن اشیاء پیدا نشد، ثبتکننده میتواند پس از واریز مبلغ انبارداری، بیمه و … سند مالکیت را بگیرد.در این صورت اگر هر کسی نتواند برای اشیاء ثبت شده در سامانه خریدار پیدا کند میتواند آنرا در مالکیت شخصی دربیاورد.
فروش آثار به خارجیها
اگر ثبت کننده اثر باستانی، تمایلی به خرید نداشت پس از ۷ ماه هر ایرانی عضو سامانه میتواند آنرا بخرد خارجیها نیز پس از یک سال که عضو سامانه شدند میتوانند آنرا خریداری کنند! این طرح دقیقا به معنی حراج آثار تاریخی است. کسانیکه میتوانند به2راحتی آثار را خریداری کرده و به خارج از کشور ببرند!
در این میان اگر اثر تاریخی منحصر بهفرد بود مانند منشور کوروش یا الماس دریای نور دولت باید آنرا خریداری کند. همچنین قبل از این خرید و فروشها کسی حق ندارد تصاویر یا اطلاعاتی از آن اشیا را در معرض دید و فروش بگذارد. این اشیا بیمه شده و در انبار وزارت خواهد ماند.
لایحه قانونی راجع به جلوگیری از انجام اعمال حفاریهای غیر مجاز و کاوش به قصد به دستآوردن اشیا عتیقه و آثار تاریخی که بر اساس ضوابط بینالمللی مدت یک صد سال یا بیشتر از تاریخ ایجاد یا ساخت آن گذشته باشد مصوب ۱۸/ ۲/ ۱۳۵۸ نسخ میشود!
انتهای پیام