اراده آزاد و توان انتخاب مردمی را لازمه کرامت بشر خواند

به گزارش معاصر، سید محمدخاتمی به مناسبت اولین همایش سالانه «احزاب، زنان و نسل‌های حقوق بشر» پیامی به جمعیت حمایت از حقوق بشر زنان فرستاده و طی آن مواضعی را درباره حقوق برابر زنان و مردان در اجتماع و لازمه تغییر و اصلاح پذیر بودن نظام های حقوقی برای حفظ کرامت بشر مطرح کرده است.

متن پیام به شرح زیر است؛

به نام خداوند بزرگ که انسان را آفرید
و انسان را خردمند و آزاد آفرید

کام روایی جمعیت محترم حمایت از حقوق بشر زنان را در همه عرصه‌های فکری و عملی از پرودگار توانا خواستارم و امیدوارم نشست این جمعیت زیر عنوان «احزاب، زنان و نسل‌های حقوق بشر، ظرفیت‌ها و چالش ها» دستاورد ارزنده برای جامعه به ویژه زنان گرانقدر داشته باشد.

بخش بندی‌هایی که در جوامع انسانی صورت می‌گیرد و پاره‌ای طبیعی و پاره‌ای دیگر اعتباری است، همگی بر پایه‌ای یگانه یعنی «انسان» استوار است و «انسانیت» برهمه این تقسیمات از جمله «زن بودن» و «مرد بودن» مقدم است و پرسش مهم اینکه «انسان کیست؟» به اجمال می‌توان گفت که گوهر انسانیت، انسان «کرامت ذاتی» او است که:

در ساحت نظر در صورت خردورزی و اندیشه گری بروز می‌کند و در عرصه عمل «به ویژه اخلاق» به صورت اراده‌ای آزاد و توان اختیار و انتخاب مردمی، و در ورای این دو عشق به «حقیقت و زیبایی» که اوج عاطفه است.

هر نظام حقوقی، سیاسی، اجتماعی و ... در صورت مطلوب «و حتی موجه» است که بر کرامت انسان مبتنی باشد و نظام‌های حقوقی و سیاسی و اجتماعی به تناسب تحول در پرسش‌ها و نیاز‌های آدمی و سایر تکاملی جوامع می‌تواند و باید تغییر پذیر و اصلاح پذیر باشند.

نکته دیگر اینکه: انسان «چه زن و چه مرد» موجودی است «رشد» یابنده و رشد او را نهایتی نیست چرا که هدف رشد آدمی بینهایت است، و به آن می‌توان نزدیک شد.

وجود هدف متعالی بیکران سیر مداوم این موجود شگفت انگیز را که معجزه آفرینش است، ایجاب می‌کند. در عرصه حیات این جهانی «رشد» که استعداد آن به طور مساوی در همه انسان‌ها (اعم از زن و مرد) نهان شده است و به فعلیت رسیدن و رساندن آن مهمترین حق همگانی است، امری اجتماعی است.

رشد در سامان وجودی آدمی که به طبع یا به ناچار مدنی یا اجتماعی است، در وجه اجتماعی زندگی قابل وصول و حصول است.

برای اینکه این حق مهم ایفا و استیفا شود انسان (اعم از مرد و زن) باید در عرصه حیات اجتماعی و در ساحت سرنوشت حضور فعال داشته باشد و در صورتی می‌توان میان انسان‌ها به لحاظ استعداده و شایستگی‌های بنیادین مقایسه کرد که امکان حضور آن‌ها به طور مساور در همه عره‌های حیات اجتماعی وجود داشته باشد.

برای عزیزان در همه حال و همه جا آرزوی
سید محمدخاتمی