ماجرای گاو حاج‌ابراهیم در وَرزنه اصفهان چیست؟

آوازه ترانه خواندن حاج ابراهیم و انس گرفتن گاو، رفته رفته پای گردشگران را به این مکان باز کرد و این خانواده اتاق‌هایی را به شکل کاروانسرا در اطراف گاوچاه برای اسکان گردشگران درست کردند. 

زندگی حاج ابراهیم از اهالی ورزنه واقع در شرق اصفهان و پیوند او با گاوهایش مدتی است که توجه گردشگران و رسانه‌های داخلی و خارجی را به خود جلب کرده است.

 

به گزارش معاصر به نقل از یورونیوز، این کشاورز ۶۷ ساله ۱۵ سال پیش دو گاو کوهان‌دار را از پاکستان خرید و به محل زندگی‌اش آورد تا با آن از چاه آب بکشد و سنت دیرینه «گاوچاه» را زنده کند.

 

در این روش که از قرن‌ها پیش در این منطقه رواج داشته، یک سر طنابی را به کوهان گاو و سر دیگر آن را به یک دلو می‌بندند. آن گاه با حرکت کردن گاو در یک مسیر مشخص، دلو پر از آب نیز از چاه بالا کشیده می‌‌شود.

 

حاج ابراهیم از همان زمان هنگام کار کردن با گاوش، آوازهای محلی خواند و حیوان نیز با این صدا انس گرفت و آمُخته شد، به طوری که هنوز هم تنها با صدای او شروع به حرکت می‌کند. این مرد روستایی بعدها به کمک پسرانش برای گاو خود یک چهار دیواری ساختند.

 

اکنون حدود ۵۰ سال است که برای کشیدن آب از چاه دیگر از موتور استفاده می‌شود، اما حاج ابراهیم و گاوش هنوز به هم وفادار مانده‌اند.

 

آوازه ترانه خواندن حاج ابراهیم و انس گرفتن گاو، رفته رفته پای گردشگران را به این مکان باز کرد و این خانواده اتاق‌هایی را به شکل کاروانسرا در اطراف گاوچاه برای اسکان گردشگران درست کردند.

 

زندگی حاج ابراهیم از اهالی ورزنه واقع در شرق اصفهان و پیوند او با گاوهایش مدتی است که توجه گردشگران و رسانه‌های داخلی و خارجی را به خود جلب کرده است.

 

این کشاورز ۶۷ ساله ۱۵ سال پیش دو گاو کوهان‌دار را از پاکستان خرید و به محل زندگی‌اش آورد تا با آن از چاه آب بکشد و سنت دیرینه «گاوچاه» را زنده کند.

 

در این روش که از قرن‌ها پیش در این منطقه رواج داشته، یک سر طنابی را به کوهان گاو و سر دیگر آن را به یک دلو می‌بندند. آن گاه با حرکت کردن گاو در یک مسیر مشخص، دلو پر از آب نیز از چاه بالا کشیده می‌‌شود.

 

حاج ابراهیم از همان زمان هنگام کار کردن با گاوش، آوازهای محلی خواند و حیوان نیز با این صدا انس گرفت و آمُخته شد، به طوری که هنوز هم تنها با صدای او شروع به حرکت می‌کند. این مرد روستایی بعدها به کمک پسرانش برای گاو خود یک چهار دیواری ساختند.

 

اکنون حدود ۵۰ سال است که برای کشیدن آب از چاه دیگر از موتور استفاده می‌شود، اما حاج ابراهیم و گاوش هنوز به هم وفادار مانده‌اند.

 

آوازه ترانه خواندن حاج ابراهیم و انس گرفتن گاو، رفته رفته پای گردشگران را به این مکان باز کرد و این خانواده اتاق‌هایی را به شکل کاروانسرا در اطراف گاوچاه برای اسکان گردشگران درست کردند.

 

 

خبرگزاری ایرنا از این مکان گزارشی تصویری تهیه کرده و برخی علاقه‌مندان به جاذبه‌های ایران نیز این حکایت دوست‌داشتنی را در شبکه‌های اجتماعی همرسان کرده‌اند.

 

ورزنه که در نزدیکی باتلاق گاوخونی واقع شده، تا چند دهه پیش به دلیل برخورداری از منبع آبریزگاهی زاینده‌رود، محل مناسبی برای کشاورزی و تولید محصولات مختلف بود. اما پس از کاهش شدید دبی آب زاینده‌رود و خشک شدن گاوخونی در سال‌های اخیر، بسیاری از زمین‌های زراعتی این منطقه در معرض نابودی قرار گرفته است.