منتظر ماندیم،صدایی نشنیدیم که پاسخ باشد

در پی تعطیلی یا حذف رشته ی تئاتر از هنرستان دخترانه سوره ودرخواست جواب یا وقت مصاحبه

 از متصدیان هنرستان وحوزه هنری پاسخی نیامد.

یاد شعری افتادم وبه طنز باخودم گفتم(( شاید به خواب شیرین فرهاد رفته باشد.))

نقدها وگفته های زیادی از اهالی هنر مخصوصا هنر تاتر بگوش رسیده و هنوز هم میرسد.

ولی مخلص کلام اینست(( ما زیاران چشم یاری داشتیم خود غلط بود آنچه می پنداشتیم))

اینکه دوستان مسئوول برای درست کردن ابرو چشم سالم را کور کنند جواب مناسبی نیست برای تعطیلی این رشته پرطرفدار وپر مخاطب.

اگر معایبی هست باید با تدبیر وتدبر رفع شود نه آنکه بی محابا اینگونه دفع شود.به هر حال نقد و بررسی براین اتفاق حال خوشی ندارد.چرا که مسوول هنرستان اعلام داشته است ما همچون طالبان نیستیم وچنین عملکردی نداریم.پس برادر عزیز درنگ مکن و درهای دوستی و مهربانی را بگشا واز سر اندیشه وتفکر راه را ادامه بدهید.

بدترین حالت این کار بدون شک توهین به مقام ومرتبه نسل آینده هست.ضربه هایی که هنر و هنرمندان از تند رویهای دهه های اول انقلاب خوردند هنوز ناسور است.جامعه بی هنر جامعه پیشرو نیست .جامعه پیشرو وامدار فرهنگیست که از دل آموزشهای صحیح جان می گیرد.ودختران امروز،مادران فردا هستند.

آینده را دستخوش تفکرات سلیقه ای نکنید.

 ((تا درخت دوستی بر کی دهد

حالیا رفتیم وبذری کاشتیم.))

مجتبی محمدی نیا

 پایگاه خبری اخبار معاصر