سوخت‌رسانی به شناورهای اسلکه سجافی با متورسیکلت/دست‌های پشت‌پرده جلوگیری از احداث جایگاه سوخت

یکی از مسایلی که در بندر سجافی هندی‌جان از توابع استان خوزستان باعث نگرانی و سختی‌کار بیشتر کارگران شده است نبود جایگاه ایمن و استاندار سوخت در این اسکله قدیمی است. بنا بر اطلاعاتی که به دست خبرنگار معاصر رسیده است گویا مسوولان استانی با دریافت ردیف بودجه یک‌و‌نیم میلیارد تومانی برای احداث جایگاه استاندارد سوخت در دولت را دریافت کرده‌اند ولی باتوجه به نگرانی‌های از موضوعاتی مانند قاچاق سوخت، ورود آلاینده‌ها به دریا توسط شناورهای حمل سوخت، فرسودگی شناورهای حمل سوخت و همچنین مشقت‌هایی که برای سوخت‌رسانی شناورها به همراه دارند ولی همچنان مسوولان استانی به تذکرات فعالان صنفی اهمیتی نمی‌دهند.
در وضعیت اقتصادی کنونی که عمده شهرستان‌های ایران با بحران بیکاری روبه‌رو هستند بیش از ۶۰۰ شناور صیادی، باری و البته قایق‌های موتوری در اسکله بندر سجافی مشغول به کار هستند که در ادوار گذشته با نادیده‌گیری مسایل صنفی‌شان با مشکلات بسیاری روبه‌رو هستند مانند عدم تخصص وام برای به‌روزرسانی شناورهای باری و صیادی که رو به فرسودگی می‌روند.
با تمام این مشکلاتی که بر دوش‌شان است نبود جایگاه سوخت هم به یکی از بحران‌های آنها تبدیل شده است که صاحبان شناورها را مجبور می‌کند تا برای سوخت‌رسانی به شناورها، گازوییل و بنزین را از داخل شهر با روش‌های خطرناک تا اسکله حمل کنند.
از سوی دیگر مسوولان استان‌های جنوبی کشور همواره از نگرانی‌های خود در مورد عدم نظارت بر توزیع و جلوگیری از قاچاق سوخت صحبت می‌کنند ولی حالا می‌بینیم که در برخی از اسکله‌های ایران سوخت‌رسانی از طرق شناورهای غیر استاندارد و بدون ثبت خروجی و ورودی انجام می‌شود که این موضوع به‌غیر از بی‌ضابطه بودن مصرف سوخت مشکلاتی را برای محیط زیست منطقه به وجود می‌آورد که جا دارد مسوولان بیش از پیش به این موضوع اهمیت بدهند.
یوسف قائدی، مدیرعامل تعاونی لنج‌داران هندی‌جان در پاسخ به این سوال خبرنگار معاصر که در نبود جایگاه استاندارد سوخت همکارانش چگونه به شناورها سوخت‌رسانی می‌کنند، می‌گوید: «باتوجه به تذکرات بی‌شمار ما به مسوولان در خصوص احداث جایگاه سوخت استاندارد ولی در طول این سال‌های کسی به مشکلات ما رسیدگی نکرده است. همکاران ما برای رساندن سوخت به شناورهای خود مجبورند در بشکه‌های ۶۰ لیتری و ۲۲۰ لیتری سوخت را از داخل شهر به اسکله بیاورند و برخی از همکاران برای کاهش هزینه‌ها این منبع‌های بنزین و گازوییل را با موتورسیکلت حمل می‌کنند که بارها برای‌شان خطرساز شده است و با واژگون شدن می‌توانست جان آنها را هم بگیرد.»
این فعال صنفی با اشاره به تعداد شناورهایی که در این اسکله کار می‌کنند، ادامه می‌دهد: «در حال حاضر ۲۵۰ لنج صیادی، ۱۵۰ لنج تجاری و بیش از ۲۰۰ قایق موتوری در اسلکه سجافی مشغول به کار هستند که در هر شناور به صورت میانگین ۷ نفر سرپرست خانواده مشغول به‌کاراند. اسلکه سجافی یکی از منابع کسب درآمد خانواده‌های هندی‌جان است که با حمایت مسوولان پتانسیل‌های زیادی برای رونق دادن به اقتصاد منطقه دارد ولی باتوجه به مشکلاتی مانند عدم داشتن جایگاه سوخت استاندارد روند کار در این منطقه به کُندی پیش می‌رود.»
قائدی در همین مورد ادامه می‌دهد: «تاسیس جایگاه سوخت اسلکه سجافی به سال ۹۳ باز می‌گردد ولی با تغییر مسوولان در دولت‌ها وضعیت افتتاح این جایگاه سوخت دست‌خوش تغییراتی می‌شود و هربار ما تلاش کردیم تا نگرانی خود را بابت این موضوع به مسوولان برسانیم ولی توجهی به خواسته‌های ما نشده است. توجه داشته باشید که با داشتن جایگاه استاندارد و ایمن فرآیند توزیع سوخت به بهترین شکل کنترول می‌شود و مشکلات شناورهای صیادی و تجاری برای سوخت‌رسانی بر طرف خواهد شد.»