رواج قراردادهای جعلی بین شاغلان/ چقدر احساس امنیت شغلی دارید؟

اخبار معاصر: ۲۲ میلیون شاغل در بازار کار ایران فعالیت دارند ولی شرایط آن‌ها با یکدیگر متفاوت است. برخی حاشیه امنی برای فعالیت یافته و به اصطلاح در استخدام دولت و یا زیرمجموعه‎های آن هستند ولی بیشتر شاغلان در بخش خصوصی فعالیت دارند و شکل کار آن‌ها و قراردادهایشان به گونه دیگری است.

طی دو دهه گذشته با از بین رفتن تعادل در عرضه و تقاضای نیروی کار و افزایش بی‌شمار تعداد متقاضیان شغل، امنیت شغلی شدیدا افت کرده و دیگر کارگری به صورت دائمی در جایی استخدام نمی‌شود. استخدام به خاطره پیوسته و منظور آگهی‌های رنگارنگ استخدام و دعوت به همکاری در جراید کشور همان اشتغال با قرارداد موقت است.

در این شرایط جوانان مجبور می‌شوند با شرایط کارفرمایان اشتغال داشته و حتی بدون قرارداد نیز فعالیت کنند ولی در بازار کار بمانند. چنین شرایطی که امروز برای بخش قابل توجهی از نیروی کار کشور وجود دارد به این معنا است که شاغلان نمی‌توانند حتی برای آینده نزدیک خود برنامه‌ریزی داشته باشند، جوانان نسبت به آینده شغلی خود نگرانند و مدام به این موضوع فکر می‌کنند که شاید هر لحظه شغل خود را از دست بدهند.

امنیت شغلی؛ اولویت فراموش شده بازارکار

کارشناسان می‌گویند اینها مسائلی است که بر میزان بهره‌وری نیروی کار در ایران تاثیر گذاشته و آن را به پایین‌ترین حد ممکن رسانده است. امروز کارگران و شاغلان بازار کار درگیری‌های ذهنی فراوانی دارند و معمولا ارتباط و پیوند سازمانی بین کارگر و کارفرما به وجود نمی‌آید. اینها واقعیاتی است که اگر بروز هم نمی‌کند در فکر بازار کار وجود دارد و دلیلی برای کتمان شکل‌گیری کانون‌های تلاش، ابتکار و خلاقیت کاری در گوشه و کنار نیست.

با این وجود، بخش قابل توجهی از بازار کار یکدیگر را از خود نمی‌دانند و نسبت به کار مشترکی هم که انجام می‌شود چندان پایبندی وجود ندارد. بیشتر به اجبار و اینکه شاغل به شغل و کارفرما به کارگر نیاز دارد تا کار هر دو پیش برود به همکاری‌ها نگاه می‌شود و در چنین شرایطی دیگر جایی برای شکوفایی بهره وری نیروی کار، ارتقاء سازمانی، بهبود وضعیت حقوق و دستمزد و در یک کلمه تلاش برای تقویت میزان تولید ناخالص داخلی کشور و توسعه اقتصادی وجود ندارد.

کارشناسان روابط کار عقیده دارند بخش قابل توجهی از بازار کار ایران به صورتی است که در آن حس بهره کشی وجود دارد و نگاه به کار و تلاش بیشتر شکل اجباری به خود می‌گیرد. افراد معمولا برای حاضر شدن در محیط‌های کاری علاقه نشان نمی‌دهند و کارفرمایان نیز زمینه‌های جذابیت را برای نیروی ار فراهم نمی‌کنند

.

خلاقیت پروری و تشویق معمولا در دیدگاه بازار کار وجود ندارد و بیشتر نگاه سنتی بر آن حاکم است. کارفرما می‌خواهد در قبال پرداخت هزینه متر، کار بیشتری از نیروی خود داشته باشد و افراد نیز معمولا تلاش می‌کنند با کار کم‌تر، پول بیشتری به دست بیاورند. این دیدگاه باعث می‌شود تا دیگر چیزی به نام ایجاد انگیزه تولید، خلاقیت نیروی کار، بهره‌وری و تولیدات کیفی جایگاهی نداشته باشند و اساسا بنگاه‌های فعال در اقتصاد ایران چندان به این مقوله‌ها علاقه‌مند نبوده و برای آن هزینه نمی‌کنند.

امضای برگه‌های سفید برای فرار از بیکاری

اغلب کارفرمایان هزینه ای برای آموزش نیروی کار اختصاص نمی دهند و هیچ تکنیکی هم برای تحریک بهره وری نیروی کار خود ندارند. کارفرمایان اغلب در پی شناسایی نیروهای خلاق و دریافت ایده‌های آنها نیستند و بیشتر تمایل دارند با نیروهایی معمولی سر و کار داشته باشند که صبح‌ها در محل کار خود حاضر و عصرها به خانه بروند.

اینها بر شکل گیری ۹۳ درصد کل قراردادهای کار در ایران به صورت موقت و ناایمن تاثیرگذار است چون هم کارگر و هم کارفرما تنها می‌خواهند بار خود را به مقصد برسانند. به عقیده کارشناسان در بازار کاری که کارفرمای آن با وجود چند دهه فعالیت و تثبیت فعالیت بنگاه، باز هم به دنبال امضای قرارداد یکماهه با نیروهای کاری خود است، دیگر چیزی به عنوان امنیت شغلی معنا و مفهوم پیدا نمی‌کند.

سوال این است که چگونه بنگاهی با صرف میلیاردها تومان هزینه راه اندازی می‌شود ولی به هزینه‌های اداره نیروی کار به عنوان یک هزینه مازاد و سربار نگاه می‌شود؟ آیا قرار است تولید بدون نیروی کار شکل بگیرد و یا از طریق نیروی انسانی؟ آیا نیروی کار خلاق، کارآفرین، بهره ور و باانگیزه می‌تواند بنگاه را پیشرفت دهد و یا نیروی بی‌انگیزه، مجبوری و بدون امنیت شغلی؟

با این اوصاف، امروز حجم انبوهی از قراردادهای کاری کشور به صورت کاملا بی انصافانه امضا می‌شود و کارفرما با وجدانی راحت نیروی متقاضی کار را مجبور می‌کند که برگه ای را سفید امضا کرده و تکمیل محتویات آن را در اختیار کارفرما قرار دهد!

رحمت الله پورموسی گفت، با بیان اینکه در حال حاضر تا ۳۵ درصد کل پرونده‌های تشکیل شده در هیات‌های حل اختلاف و تشخیص مربوط به قراردادهای سفیدامضاء است گفت: متاسفانه قراردادهای سفیدامضاء به عنوان یک واقعیت در بازار کار ایران مطرح است.

تشکیل پرونده‌های جعل امضاء

دبیرکل کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور اظهارداشت: درباره قراردادهای سفیدامضاء، هیات‌های تشخیص و حل اختلاف پس از شکایت کارگر در مراجع قضایی وارد بررسی می‌شود و اسنادی که در این زمینه وجود دارد جمع آوری می‌شود.

پورموسی با تاکید بر اینکه درباره جعل امضاء نیز پرونده‌هایی را داریم تصریح کرد: در زمینه امضاهایی که کارگران می‌گویند از آنها جعل شده بررسی‌های تخصصی صورت می‌گیرد و معمولا ۱۰ درصد احتمال دارد که ساختگی بودن آن مشخص شود.

این مقام مسئول کارگری کشور درباره تاکید وزیر کار مبنی بر جرم بودن امضای قراردادهای سفید در بازار کار بیان داشت: رسیدگی‌های اینچنینی نیازمند ساز و کار است و تنها مطرح کردن اینکه متخلفان جریمه می‌شوند کافی نیست. کارفرمایان باید موظف شوند که حقوق کارگران را به یک حساب مشخصی واریز کنند.

وی خاطرنشان کرد: امنیت شغلی کارگران مسئله مهمی است که امروز به مخاطره افتاده و در سطح پایینی قرار دارد. متاسفانه برخی کارفرمایان متخلف چنین شرایطی را به وجود آورده‌اند. ضروری است برای توقف قراردادهای سفیدامضاء، تدابیر اجرایی تری اندیشیده شود.

انتهای پیام/

منبع: مهر