بیمار هنوز جان دارد!

یکی از اشکالات سیستم کار پاره‌ای از پزشکان ما این است که به اندازه کافی درباره بیماری با بیمار صحبت نمی‌کنند.

کد خبر: ۵۶۰۲

اخبار معاصر: چندروز پیش دوستی را دیدم. به نحو سؤال‌برانگیزی لاغر و رنجور شده بود. با نگرانی از احوالش پرسیدم. با اندوه گفت که اصلا حال خوبی ندارد.

علت را پرسیدم. گفت چندی است که دردش بسیار بوده و مراجعات مکرر به پزشک و مُسکن‌درمانی‌ها بی‌نتیجه بوده تا اینکه اخیرا ‌ام‌آرآی داده. پس از آن با او تماس گرفته و تلفنی خبر داده‌اند که به سرطان مبتلاست و عنقریب نیاز به جراحی دارد. از نحوه برخوردی که با او شده بود شدیدا گلایه داشت.

با او همدردی کردم اگرچه جز تأسف برنمی‌انگیخت. این واقعه مرا به یاد تجربه‌ای شخصی انداخت. سال‌ها پیش یکی از عزیزانم را نزد پزشک قلب برده بودم.

پزشک با دستگاه، شرایط قلب را دید و پس از آن به‌طوری‌که گویی با روبات سخن می‌گوید، خیلی سرد و خشک و بی‌احساس خبر داد که عزیز ما شدیدا بیمار است و قلبش نیاز به جراحی دارد ولی احتمال فوت بیمار در حین جراحی بالاست.

وقتی سخن می‌گفت، در یک لحظه احساس کردم نقش مکانیکی را دارد بازی می‌کند که درباره یک اتومبیل معیوب سخن می‌گوید نه درباره انسانی که جان دارد و خودش هوشیارانه دارد همه‌چیز را می‌شنود! ما شوکه شده بودیم ولی پزشک بلافاصله مکالمه را تمام کرد و از ما خواست مطب او را ترک کنیم تا به سایر بیماران بپردازد.

ارتباط سالم پزشک و بیمار بخش مهمی از روند کار در این حوزه است. نحوه درست اعلام یک خبر ناگوار به بیمار و عزیزانش یکی از مهم‌ترین بخش‌های این ارتباط مثبت را شکل می‌دهد. در این زمینه اخلاق پزشکی شکل گرفته و راه‌های پذیرفته‌شده‌تری در دنیا سامان یافته است.

پزشکی که بیمار را بدون احساس فرض می‌کند، از اخلاق پزشکی و کار حرفه‌ای درست فاصله دارد. این جزء حقوق بیمار است که از جزئیات بیماری‌اش و تبعات آن آگاه باشد ولی این منافی یک رویکرد اخلاقی و محتاط و همراه با درنظرگرفتن احساسات نیست.

اعلام نامناسب خبر بیماری سخت به بیمار و تحمیل یک شوک بدون پشتیبان به او صحیح نیست همان‌طور که بزرگ‌کردن خطر بیماری از آنچه که هست بدون گفتن بخش‌های امیدوار‌کننده درباره آن صحیح نیست.

یکی از اشکالات سیستم کار پاره‌ای از پزشکان ما این است که به اندازه کافی درباره بیماری با بیمار صحبت نمی‌کنند.

پزشک معمولا درباره بیماری محتاط است. همین سبب می‌شود ریسک بیماری را گاهی بیش از واقعیت برآورد کند. اگر ارتباط مناسب با بیمار بخشی از وظایف اخلاقی و حرفه‌ای پزشک محسوب شود، به نظر می‌رسد ما در این زمینه نیازمند تأمل و تمرکز بیشتری هستیم.
انتهای پیام/
منبع: مشرق

انتهای پیام