دانشجویان پیرو خط امام تابوی شکست ناپذیری امریکا را شکستند

اخبار معاصر: غلامرضا خارکوهی، تاریخ نگار انقلاب اسلامی، گفت: تا پیش از حمله دانشجویان مسلمان پیروخط امام به سفارت امریکا، دولتمردان کاخ سفید همیشه خود را پاکترین و قانونمندترین دولت دنیا معرفی کردند. اما با انتشار اسناد و مکاتبات این سفارتخانه حیثیت جهانی کاخ سفید بر باد رفت و همه دانستند که سفارتخانه های این کشور محل فعالیت امور دیپلماتیک نیست بلکه یک مرکز امنیتی و اطلاعاتی برای جاسوسی ، توطئه و نفوذ در کشورها است.

این تاریخنگار گفت: انتشار هزاران برگ اسناد این سفارتخانه که در قالب 75 جلد کتاب منتشر شده ، به خوبی نشان می دهد که بخش عمده وقت و انرژی کارمندان سفارت امریکا در ایران صرف برقراری ارتباط اطلاعاتی و نفوذ در شخصیتها و نهادها و سازمانها مختلف دولتی و ایجاد بحرانهای مصنوعی در مناطق قومی و مرزی کشور و جمع آوری و تحلیل اطلاعات سیاسی و نظامی برای ارسال به واشنگتن بوده است.

خارکوهی با اشاره به دشمنیهای سرسخت امریکا با ملت و انقلاب ایران، گفت: در حالی که امام و مردم مسلمان کشور هر روز شعار مرگ بر امریکا و جنایاتش را سر می دادند، ملی گراها و برخی مسئولان دولت موقت و دوستان مهندس بازرگان هر روز با جاسوسان سفارت امریکا پالوده می خوردند و باهم نشستهای صمیمانه داشتند. تا اینکه اسناد سفارت امریکا پرده از روی روابط نزدیک و صمیمانه بسیاری از اعضای برجسته دولت موقت و لیبرالها در آن دوره برداشت. به طوری که این اسناد در قالب چند جلد کتاب مستقل بارها منتشر شده است.
وی اضافه کرد: گرچه اسارت جاسوسان امریکایی 444 روز در ایران به طول انجامید. ولی بر اساس ضرب المثل معروف «آب رفته به جوی بر نمی گردد» ، اثرات منفی و حیثیت تاراج شده کاخ سفید از آن پس هیچگاه ترمیم نشد و باب جدیدی در ادبیات سیاسی جهان در این زمینه باز شد. علاوه بر این این اقدام دانشجویان ایرانی درس عبرتی برای جوانان انقلابی سایر کشورها در مبارزه با دول استکباری شد.

این تاریخنگار گفت: بدون شک دانشجویان مسلمان پیرو خط امام تابوی سیاسی شکست ناپذیری امریکا را در جهان شکستند. بطوری که تمام فکر و حواس مقامات کاخ سفید معطوف به آن شد و کارتر رئیس جمهور وقت امریکا در خاطراتش نوشت: «سلامت گروگانهای امریکایی در ایران به صورت یک نگرانی دائمی در آمده بود. صبح زود در باغچه های کاخ سفید مشغول قدم زدن می شدم و شبها خواب به چشمم نمی رفت... من برای آزادی گروگانها هر پیشنهاد هرچند غیر عقلایی و مسخره ای را گوش می دادم از تحویل دادن شاه به ایران برای محاکمه تا بمباران اتمی شهر تهران.»

انتهای پیام/

انتهای پیام