به گزارش معاصر، «تجارت فردا» در یکی شماره‌های خود به نقل از «بیزینس‌اینسایدر» به مساله پولشویی و راه و روش آن پرداخت، موضوعی که هنوز نیز محل بحث و مناقشه است.
خواندن چکیده آن مقاله خالی از لطف نیست.
بیایید فرض کنیم شما صاحب مبلغ زیادی پول اضافی هستید و قصد دارید این پول را از دسترس مقامات اداره مالیات دور نگه دارید.
نترسید. با اندکی مواد شوینده مالی، پول شما می‌تواند کموبیش ناپیدا بماند.
در فاصله سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۱ مجموع جریان خروج پول از ۲۰ اقتصاد نوظهور ۹.۵ تریلیون دلار بود.
از سیاستمداران فاسد گرفته تا کارتل‌های مواد مخدر تا گریزندگان از مالیات، همه کموبیش درگیر پولشویی هستند.
ماکائو و هنگ‌کنگ، مناطق اداری ویژه جمهوری خلق چین، مکان‌های خوبی برای پولشویی محسوب می‌شوند.
ماکائو پایتخت کازینو جهان است که درآمد قمار آن به هفت برابر لاس‌وگاس می‌رسد.
هنگ‌کنگ نیز میزبان تعداد زیادی از واسطه‌هاست که مایلند با دریافت کارمزد و بدون پرسیدن سوال‌های زیادی مبالغ را به هر نقطه جهان منتقل سازند.
دارندگان مبالغ بزرگ به کازینوها، مدیران متخلف بانکی، دلال‌ها یا اسمرف‌ها زحمت نمی‌دهند. آنها می‌توانند میلیون‌ها یا میلیاردها دلار را بدون درگیر ساختن بانک‌ها انتقال دهند.
در عوض آنها پول را از طریق معاملات شرکتی (رشوه، لابی‌گری، اختلاس) هدایت می‌کنند که از اهرم‌های کنترل پولی مصون هستند.
شاید اسمرف‌ها را بشناسید: مخلوقات آبی‌رنگ اعجاب‌برانگیز. اما در حلقه‌های مالی، اسمرف‌ها معصوم نیستند.
آنها افرادی معمولی هستند که به افراد بزرگ کمک می‌کنند پول خود را با تشکیل هزاران حساب سپرده کوچک بانکی و انتقال‌های خرد شست‌وشو دهند؛ بدون آنکه اثری از خود به جای گذراند.
قانونی در آمریکا، بانک‌های خارجی را ملزم می‌سازد اطلاعات مربوط به حساب‌های شهروندان آمریکایی را افشا کنند.
با وجود این، پولشویان – به ویژه آنهایی که قوانین را نقض می‌کنند- هنوز درآمدهای زیادی دارند.
پرونده فساد باشگاه مس رفسنجان در نوع خود یکی از آخرین موارد پولشویی در ایران و جهان محسوب می‌شود!